5kropek: Duchy i duszki ("Kolacja z duchami", "Gustaw niestraszny duch", "Straszna książka...", "Esben i duch dziadka")

czwartek, 20 października 2016

Duchy i duszki ("Kolacja z duchami", "Gustaw niestraszny duch", "Straszna książka...", "Esben i duch dziadka")

Duchy, tak jak i potwory, budzą u dzieci żywe emocje; trochę strachu, ale też dużo ciekawości. Dziś kilka zabawnych książeczek o duchach, plus na końcu jedna poważniejsza.

Najmniejszych czytelników za pewne zainteresują książeczki Jacquesa Duquennoy. W "Kolacji z duchami" okazuje się, że duchy nie dość, że są sympatyczne, to jeszcze są trochę jak my, bo jedzą zupę dyniową i piją kawę (przy okazji zmieniając swój kolor na barwę zjadanej potrawy).

W "Śniegowym duchu" zaś małe duszki jeżdżą z zapałem na nartach i lepią bałwana.

Nieco poważniejszy, ale też sympatyczny jest duszek z książki "Gustaw niestraszny duch". Gustaw jest małym duszkiem, który co prawda próbuje nauczyć się straszenia i robić groźne "U-huuuu", ale ponieważ mu się to zupełnie nie udaje, zaczyna wieść życie zdecydowanie alternatywne względem tego, czym się zajmują jego koledzy. Ilustracje - bardzo malownicze:)

Zabawne (i jak zawsze bardzo dobrze zrymowane) wierszyki Małgorzaty Strzałkowskiej o duchach i potworach można znaleźć w "Strasznej książce czyli upiornej zabawie w rymy". Żeby było odpowiednio poważnie, w książce dominuje kolor czarny, wszystkie potwory, duchy i smoki mają obowiązkowo ostre zęby i zielone oczy, ale przy bliższym poznaniu okazuje się, że wszystkie są sympatyczne, nie lubią jeść kaszki na śniadanie i narzekają na zły hotel na urlopie..;)

"Siedzą w lochu jakieś stwory,
zajadają kalafiory
i okropne stroją fochy:
- Miał być Egipt! Albo Włochy!
- Mumie oraz inne cuda..
- A tu wilgoć, pleśń i nuda!
.......
- Moim zdaniem "Czar kałuży"
to najgorsze z biur podróży!"

"Straszna książka.." ma jeszcze jedną zaletę. Nawet jeśli dziecko za bardzo wierszyków nie lubi i się przy nich nudzi, to z racji tematyki i "przerażających" ilustracji wierszyki z tej książki prawdopodobnie przyciągną jego uwagę.

Na koniec jeszcze "Esben i duch dziadka". Ta książka to dobry start do dyskusji z dziećmi, czy duchy rzeczywiście są, a jeśli są, to jakie one właściwie są i co robią. Bohater książki spotkał takiego najprawdziwszego ducha i to w dodatku ducha swojego ukochanego dziadka. Duch dziadka Esbena zachowuje się jak prawdziwy duch, czyli przenika przez ściany itp., zjawił się jednak nie po to, żeby straszyć, lecz żeby zakończyć pewną sprawę.

„Esben i duch dziadka” to dobra książka, która trochę żartobliwie przypomina o ważnej sprawie, jaką jest prawdziwe pożegnanie ze zmarłym. Tylko wtedy żałoba może się skończyć.