M.Wysocki, A.Królak „Skrytki”

 

Zbliżenia

„Skrytki” czyli opowieść o potencjalnych mini-schowkach – w ogrodzie, pod korą drzewa, w słoiku na strychu, w dziurze w ścianie, za lustrem. Wszystko to trochę tajemnicze i przypomina dziecięce patrzenie na świat, kiedy to cenny kamyczek lub szkiełko znaleźć nietrudno, a potem ukryć w jakiś zadziwiającym, choć zarazem oczywistym miejscu.

Tekst M.Wysockiego nie jest do końca porywający, lepsze wrażenie robią ilustracje, trochę tajemnicze a zarazem zwyczajne. Najbardziej niesamowita jest okładka książki, czarna z małą dziurką od klucza. Pośród powodzi bardzo podobnych okładek książek dziecięcych, „Skrytki” wyglądają na półce jak tajne przejście do innego/ukrytego świata.

Skrytki

M.Wysocki, A.Królak

Ładne halo 2014

Wiek: 5+

M.Konopnicka, K.Minasowicz „Na jagody”

 

„Tuż nad Bugiem, z lewej strony,

Stoi wielki bór zielony.

Noc go kryje skrzydłem kruczem,

Świt otwiera srebrnym kluczem

(…)”

Tak zaczyna się „leśna książeczka „ czyli „Na jagody” M.Konopnickiej. Jako dawną lekturę szkolną wspominam tą książkę raczej źle (zbyt dużo opisów przyrody), prócz może bajkowych ilustracji Z.Fijałkowskiej.

Rok temu nastąpiło jednak wznowienie tego utworu, z całkiem nowymi i współczesnymi ilustracjami K.Minasowicz. Mam wrażenie, że delikatne i poetyckie ilustracje Minasowicz sprawiają, że nagle „Na jagody” bardziej niż fantastyczną bajką stają się poezją ilustrowaną, gdzie już nie przeszkadza przyroda i jej opisy. Wiadomo, poezja wymaga większego skupienia, niż przygodówka z szybką akcją i dialogami, warto jednak dać się ponieść Konopnickiej. Świat, który opisuje poetka, w pewien sposób już zniknął, ale z drugiej strony bajkowa przyroda jest wciąż na wyciągnięcie ręki (zwłaszcza wiosną i latem). A jeśli chodzi o krasnoludki… Cóż, prawdopodobieństwo ich spotkania jest dziś takie samo jak ponad sto lat temu😉

Jeśli chodzi o młodsze dzieci, wciąż pewnie najbardziej atrakcyjną ilustracyjnie wersję książki stworzyła E.Beskow, o której pisałam już TU.

Na jagody

M.Konopnicka, K.Minasowicz

Kropka 2022

Na zachętę do czytania. R.Cauvin "Cedryk" (wiek: 8+)

 Początek wakacji, czyli same lekkie lektury. „Cedryk” to kolejna komiksowa seria z Egmontu, podobna do „Ptysia i Billa”, „Kamili i koni”, „Studia tańca” i innych. Dużo humoru sytuacyjnego, atrakcyjnie narysowana, dzieci czytają chętnie:)

Wszystkim młodym fanom komiksów polecamy też inne serie, np. o Tintinie lub Tytusie

Cedryk

R.Cauvin, Laudec

Egmont 2022

wiek: 7+

J.John "Skwaszone winogrono", "Bystre ciastko"

 „Bystre ciastko” i „Skwaszone winogrono” czyli kolejne części autorów „Niesfornego ziarenka”. Znów mamy krótkie, trochę dydaktyczne opowiadania, wyraźny punkt zwrotny, atrakcyjne ilustracje i łatwe do odczytania emocje z którymi mały czytelnik bez trudu może utożsamić.  Za każdym razem, gdy czytam którąś z części, najbardziej mnie intryguje właśnie ten punkt zwrotny. Co tak dokładnie powoduje, że bohater zmienia swoje dotychczasowe zachowanie/zaczyna patrzeć na siebie inaczej?

W „Skwaszonym winogronie” czyli opowieści o obrażaniu się i nieumiejętności wybaczenia punkt zwrotny następuje wówczas, kiedy złych emocji jest już tak dużo, iż zdaje się, że bohater zaraz od nich eksploduje. Po całej serii niefortunnych zdarzeń tytułowe winogrono nagle odkrywa, że „prosta uroda życia [umykała] mu do tej pory, bo był zbyt zajęty narzekaniem”. Oczywiście mimo tysięcy poradników psychologicznych w wielu rodzinach obrażanie się/ciche dni są wciąż standardem zachowania. Jednak dobrze przeczytać, że „niekończące się kwasy pochłaniają dużo energii. Ile ja do tej pory marnowałem sił na to, by pielęgnować urazy, podczas gdy wystarczyło wyczyścić atmosferę od razu, gdy tylko poczułem się czymś dotknięty.”

„Bystre ciastko” to z kolei opowieść o poszukiwaniu swoich talentów/swojej drogi. Bystre ciastko nie wierzyło w siebie, każdy dzień był kolejną męczącą serią porażek, bolesnym poczuciem przypadkowości. Nauczycielka w szkole pomogła ciastku odkryć swój talent i wówczas życie nagle zmieniło swój bieg. Oczywiście szkoła nie za często pomaga w odkrywaniu talentów, ale autor książki zdradza uniwersalną tajemnicę; „Bycie bystrzakiem ma wiele twarzy (…) nie musisz być dobry ze wszystkiego. Grunt to próbować (…) żeby przekonać się, kim właściwie jesteś”.

Skwaszone winogrono

J.John, P.Oswald

HarperKids 2023

Wiek: 3+

 

R.Jędrzejewska-Wróbel, M.Oklejak „Żelazne trzewiczki”

 „Żelazne trzewiczki” i „Kije samobije” to moje ulubione części z serii „Siedem szczęśliwych”. R.Jędrzejewska-Wróbel zgrabnie połączyła motywy ze starych baśni z całkiem współczesnymi historiami. W „Żelaznych trzewiczkach” kibicujemy dziewczynce, która straciła nogi w wypadku i walczy (przede wszystkim sama z sobą) o to, by znów chodzić (a nawet biegać!). „Kije samobije” to zaś świetna metafora tego, jak bardzo negatywne myślenie o sobie potrafi podciąć skrzydła, zaś uprawianie sportu dobrze pomaga złe myśli wyregulować i odgonić.

Bardzo cenię baśnie i cieszę się, że seria Jędrzejewskiej-Wróbel zachęca do powrotów do baśniowych motywów, szukania ich nowych interpretacji i znaczeń.

O innej części serii - "Szklanej górze" - pisałam już TU.

Żelazne trzewiczki

R.Jędrzejewska-Wróbel, M.Oklejak

Bajka 2023

wiek: 8+