5kropek: 4 książki o podróży/emigracji/ucieczce ("Emigracja", "Podróż", "Wędrówka Nabu", "Migranci")

czwartek, 13 października 2016

4 książki o podróży/emigracji/ucieczce ("Emigracja", "Podróż", "Wędrówka Nabu", "Migranci")

W każdej z książek o emigracji najpierw jest o kraju ojczystym. Biednie, wojna, coś nie tak. Więc wyruszają w poszukiwaniu lepszego życia, czasem bo słyszeli o bajkowych krainach gdzieś za oceanem, a czasem bo tylko nadzieja zostaje kiedy dom w ruinie.

Emigracja jest tak stara jak dzieje ludzkości i nie zamierza odejść do lamusa. O tym, że już dawno temu ludzie emigrowali, przypomina książka meksykańskich autorów Jose Manuel Mateo i Javiera Martinez Pedro "Emigracja". Czarno-białe ilustracje, wyglądające jak stare indiańskie freski, zostały narysowane na papierze amate – roślinnym płótnie tradycyjnie służącym w Meksyku jako papier. Książka ma nietypową formę harmonijki, a w zlewające się w jedną całość ilustracje trzeba się mocno wpatrywać, aby w natłoku postaci dojrzeć głównego bohatera i jego przygody.

Sama historia opowiada o tym, jak pewien meksykański chłopiec wyrusza z rodziną na północ; z meksykańskiej ziemi nie wygnał ich głód, ale chęć zmiany życia na lepsze. Podróż nie jest łatwa; jest nielegalnym emigrantem, a więc wielu ludzi próbuje go zatrzymać, musi się ukrywać.

Te wątki pojawiają się we wszystkich książkach i opowieściach o emigracji; trzeba się ukrywać, uciekać, walczyć o lepszy los.

Bardziej emocjonalna i zarazem łatwiejsza w odbiorze jest "Podróż" Franceski Sanny. Opowieści takich jak ta można usłyszeć wiele w ciągu ostatnich lat, z racji wojny w Syrii.
Pewna rodzina żyje sobie spokojnie, aż do dnia, gdy przychodzi wojna. Ojciec ginie, matka próbuje jakoś sobie radzić, ale jest jej coraz trudniej. I znów, tak jak w poprzedniej książce, słyszy, że gdzieś za morzem i górami jest kraina, gdzie można bezpiecznie i spokojnie żyć. Wyruszają więc w podróż pełną niebezpieczeństw, strachu i niepewności, a na swojej drodze spotykają ludzi dobrych i złych.

Trudna jest również wędrówka Nabu. Dziewczynka opuszcza swój rodzinny kraj, bo jej dom ciągle się zapala i niszczy, nie ma już gdzie mieszkać. Z wielkim wysiłkiem przekracza kolejne granice, druty kolczaste, jeziora, jest wyczerpana, nie spotyka nikogo kto by jej pomógł w wędrówce. W końcu dociera do celu – morze wyrzuca ją na plażę, gdzie spotyka ludzi, którzy żyją w pokoju i dostatku. Część z tych ludzi chce jej pomóc, a część chce żeby wróciła tam skąd przyszła.

Jak pisze autor, ta chwila ważenia losów dziewczynki dzieje się właśnie teraz, na naszych oczach. Codziennie można usłyszeć o tym w wiadomościach..

Ilustracje Joanny Rusinek smutne i przejmujące.

Człowiek, który musi uciekać z domu zapada w czerń niepewności i strachu. Dopóki nie znajdzie się dom – jasny i bezpieczny - czerń nie ustanie, nawet gdy wyjdzie słońce. Bo póki nie znajdzie się dom, za bardzo czuć niechciane towarzystwo - śmierci.

I.Watanabe wszystko to świetnie pokazuje w swojej książce „Migranci”. Nie ma tu żadnych słów – emocje, których doświadczają zwierzęta są bardzo uniwersalne. Śmierć zbiera swoje żniwo, jednak na szczęście większość dotrze tam, gdzie drzewa mają swoje kolory i gdzie można – żyć.