piątek, 21 października 2016

Kto się ze mną pohuśta? (o książce "Huśtawka", emocjach i przyjaźni)

Który przedszkolak nie chciałby znaleźć dobrego towarzysza do zabaw (i do huśtania też)? Znalezienie takiej osoby nie zawsze jest łatwe i niedźwiadek Pi też ma z tym problem. Bardzo chciałby się z kimś pohuśtać na huśtawce, ale czeka, czeka i nikt się nie pojawia. W końcu o huśtawkę uderza złamany świerk, przez co Pi wylatuje wysoko, aż do księżyca. Po krótkiej rozmowie z księżycem, wpada do rzeki gdzie spotyka dwa niemiłe olbrzymy. Idąc dalej napotyka mewkoryba, który dla odmiany jest miły, ale nie lubi się huśtać. Szuka więc dalej towarzysza do huśtania, a za każdym razem, gdy kogoś spotka, zapisuje w swoim notesiku uwagi, jaka jest napotkana osoba i czy z tym kimś mógłby się pohuśtać.
A uwagi misia są całkiem uniwersalne i odkrywcze;

"Z huśtania nic nie wychodzi, jeśli po drugiej stronie nikogo nie ma"
"Łatwo się huśtać, gdy się ufa temu drugiemu, tak jak księżyc ufa słońcu"
"Z huśtania nic nie wychodzi, jeśli się nie słucha siebie nawzajem" itp.

Niedźwiadek spotka jeszcze kilka innych stworzeń, przeżyje chwilę załamania ("Nigdy nie będę się huśtać"), ale w końcu po wielu przygodach znajdzie tego, kogo szuka.
"Huśtawka" to wspaniała, trochę refleksyjna książka o relacjach międzyludzkich, dla nieco starszych przedszkolaków. Pomaga nazwać uczucia, pokazuje, że relacje społeczne nie zawsze są łatwe, z niektórymi ludźmi potrafimy się dogadać, a z innymi jest trudniej, mimo to nie warto się poddawać w szukaniu przyjaciela.

Ilustracje Virpi Talvitie bardzo przestrzenne, dużo miejsca dla wyobraźni i wyrażania uczuć, także - do bujania w obłokach;)










 

Tytuł: Huśtawka
Autor: Timo Parvela, il. Virpi Talvitie
Wydawnictwo: Eneduerabe 2015
Wiek: 4+

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz