D.Gellner, M.Sztyma „Czarodziejski most”

Wiosna to całkiem magiczna pora roku. Z szarego i ponurego, świat przeobraża się nagle w zielony i kolorowy. D.Gellner w „Czarodziejskim moście” opowiada jakby to było, gdyby ludzie też tak się nagle mogli zmienić – sierotka w królewnę, staruszek w młodzieńca, wielkolud w krasnoludka, diabełek w anioła itd. Wiersz Gellner bardzo dobrze się czyta, a ilustracje M. Sztymy przyjemnie ogląda😉  

Więcej książek z ilustracjami M.Sztymy TU

Czarodziejski most

D.Gellner, M.Sztyma

Bajka 2018

Wiek: 3+

O.Tokarczuk, J.Concejo „Pan Wyrazisty”

 Pan Wyrazisty tak często robił sobie selfie, tak często pozował, że aż … zgubił twarz, a właściwie, sądząc po grafice, uległa ona rozpikselowaniu, może właśnie od tego przymusu fotografowania. W całym tym pędzie i chaosie, zapomniał kim autentycznie jest, jego twarz, sprzedana tysiącu fotografiom, po drodze gdzieś się straciła i zgubiła..

Współcześnie żyjemy w epoce upadku autorytetów, ale zdaje się, że tylko pozornie. Wyrocznią nie są już myśliciele czy Kościół, lecz pisarze, naukowcy i celebryci. I tak oto nasza rodzima O.Tokarczuk zdaje się być jednym z nich. „Pan Wyrazisty” to już jej drugie opowiadanie (oprócz „Zgubionej duszy”), gdzie próbuje przemówić do rozsądku/serca współczesnego człowieka. Tekst Tokarczuk czyta się dobrze, jednak znacznie ciekawiej i bardziej finezyjnie wyglądało budzenie sumień w wykonaniu np. K. Kieślowskiego. U Tokarczuk wszystko jest trochę rozmyte, niby wydaje się, że dotykamy głębi, ale finalnie okazuje się ona dość płytka. Mimo to sama puenta książki wyszła zgrabnie, wiarygodnie i daje do myślenia. No bo z jednej strony każdy stawia na indywidualność i oryginalne „ja”, ale zarazem, gdzieś podskórnie, chce się być dokładnie taki sam jak wszyscy ci „fajni”.

Tekstowi Tokarczuk partnerują ilustracje Concejo. Tym razem nie układają się one w jeden logiczno-poetycki ciąg, tak jak to było w przypadku „Zgubionej duszy”, lecz mamy migawki z życia, czasem harmonijnie, a czasem trochę chaotycznie poukładane. Ale czyż nie w ten właśnie sposób żyjemy?

Choć książka nie jest zbytnio odkrywcza, dobrze że powstała. Picturebooki miewają lepszą siłę oddziaływania niż tysiące artykułów i diagnoz społecznych.

Więcej książek J.Concejo TU

Pan Wyrazisty

O.Tokarczuk, J.Concejo

Format 2023

R.Romanyszyn, A.Łesiw „Wojna, która zmieniła Rondo”

 

„To był zwyczajny dzień w Rondzie. Mieszkańcy spieszyli każdy w swoja stronę, zajęci własnymi sprawami(…) Świeciło słońce, śpiewały kwiaty i ptaki. Było jak zawsze…

Nagle wszystko ucichło. I wtedy dal się słyszeć nasączony strachem szept: 

                                                                            

                                                                               do naszego miasta zbliża się WOJNA”.

 

Książka R.Romanyszyn i A.Łesiwa powstała w 2015 roku, czyli tuż po aneksji Krymu, kiedy strach, do tej pory odczuwany gdzieś podskórnie, zaczął się materializować. Potem było kilka lat przerwy, a teraz mija rok, odkąd tuż za naszą granicą toczy się wojna, taka prawdziwa z nalotami, czołgami, rannymi i wiecznym strachem. Co charakterystyczne, o ile na polskim rynku wydawniczym zwykle powstają książki dla dzieci opisujące wojnę w czasie definitywnie przeszłym (wspomnienia z II wojny światowej), dla mieszkańców Ukrainy wojna jest czymś o wiele bardziej współczesnym i realnym; czyha gdzieś obok, tylko chwilowo uśpiona.

Bohaterami „Wojny” jest zaś trójka fantastycznych stworków – Danek, Fabian i Gwiazdka. Danek jest świetlisty, Fabian leciutki, a Gwiazdka umie latać. Wojna rujnuje ich kolorowy, kruchy świat, przyjaciele chcą jednak przetrwać, by pewnego dnia z wojną walczyć, każdy tak jak potrafi najlepiej.

Narracja w „Wojnie” jest szczególna. Z jednej strony trochę mało realistyczna (szklarniowe kwiaty śpiewają), co jest nieco minusem dla fabuły; trudno kolorowe stworki wziąć na poważnie i stąd „Wojna” to raczej nie jest hit czytelniczy u dzieci. Z drugiej jednak strony to siła ducha, a więc coś bardzo niematerialnego i niewidocznego jest najważniejsze, aby przetrwać i wygrać wojnę. I wydaje się, że właśnie na tym poziomie warto „Wojnę” czytać.

Książkowa „Wojna” z czasem zostaje pokonana i odchodzi, zostawiając po sobie niezatarte ślady, blizny. Do Ronda wróci pokój, życie i światło. I to jest najważniejszy przekaz tej książki.

Więcej książek o wojnie dla dzieci TU, TU i TU

Wojna, która zmieniła Rondo

R.Romanyszyn, A.Łesiw

Krytyka Polityczna 2015

Wiek: 5+

M.Vedso, „Kwiecień-plecień”

Niespodziewanie dla niej samej, pewnego dnia 16-letnia Pi nagle dostaje napadu paniki. Najpierw idzie na krótko do szpitala, potem zostaje w domu.

Czego nie potrzebuje? Dobrych rad, fałszywej empatii.

Co zaś jest jej potrzebne? Oprócz specjalistycznych konsultacji – towarzystwa ludzi innych niż do tej pory, a więc i innego myślenia, a także emocji, doświadczeń i działania. Aby „wyjść poza własne boisko”.

„Kwiecień-plecień” jest opisywana ma blogach jako dobra książka o depresji, jednak nie jest to książka smutna. Autorka opisuje, jak główna bohaterka powoli restartuje swoje życie i myślenie, i nie jest to rozmyślanie nad tym co złe i ponure, lecz raczej nad tym, co daje życie. A ono niespodziewanie zsyła towarzystwo niepełnosprawnej, młodej dziewczyny i żwawej, pełnej życia staruszki. W książce właściwie mało jest opisów, ważne są dialogi. To gdzieś między nimi życie Pi się zmienia.

Jeszcze jeden ważny wniosek płynie z książki. Tak jak depresja zwykle wynika z kilku życiowych elementów, podobnie wychodzenie z niej najlepiej jeśli przebiega wielotorowo. Nie tylko tabletki/pomoc specjalisty, ale też zmiana stylu życia/myślenia/nowi znajomi/hobby/sport itd. 

„Kwiecień-plecień” to dobra książka, która zostawia ślad, a zarazem instrukcję (trochę nie wprost), jak sobie radzić w trudnym czasie.

Inne książki o depresji

- Włosy mamy

- Książka o smutku

Kwiecień-plecień

M.Vedso

Widnokrąg 2021

Wiek: 14+

Kto ma takie ładne uszka? czyli „Książka dla kota” i „Książka dla psa”

 Na portalach społecznościowych mnoży się od słodkich kotków i psów. M.Hanulak i G.Lange w swoich książkach postanowiły odejść od tej medialnej estetyki, skupiając się raczej na kociej/psiej naturze i charakterze. Dzięki temu z książek wyłania się prawdziwa kocia/psia osobowość, razem ze ślicznymi uszkami, pazurami, fochami i ….zniszczeniami („To były moje ukochane Diory i Versacze!!!!”) Widzimy zwierzęta takie jakie są, bez lukru, ale przy tym ogromnie kochane („Kto ma takie piękne oczy?”)

Książki są wielkoformatowe i ciężkie (nie wiem, czy mają służyć za zabawkę dla kota/psa?) Psia/kocia osobowość okazuje się być naprawdę sporego formatu, osobiście wolę jednak książki mniejsze/lżejsze.

Tym niemniej obie książki to dobra/zabawna/wzruszająca lektura dla wszystkich kocich/psich fanów! 😉

Ksiażka dla kota

M.Hanulak, G.Lange

Dwie Siostry 2021

I.Moore „Six Dinner Sid”

Nasza babcia ma kota. Właściwie to nie jest jej kot, tylko sąsiada, a do niej przychodzi na szynkę i wątróbkę😉 Podobnie miał książkowy Sid – miał 6 właścicieli, u każdego co dzień jadł inny obiad, miał inne łóżko, inaczej się wabił i lubił inne zabawy. Sprawa w końcu się wydała, ale wszystko skończyło się dobrze😉

Oprócz dobrej historii w książce „Six Dinner Sid” znajdziemy też proste angielskie słówka i pytania wspomagające do tekstu. Autorką zaś książki jest nie byle kto, bo Inga Moore – ilustratorka pięknego wydania „Tajemniczego ogrodu”.

Six Dinner Cat

Inga Moore

Simon and Schuster 1990

wiek:+3

R.Jędrzejewska-Wróbel, A.Żelewska „O słodkiej królewnie i pięknym księciu”

Temat miłości i kochania ciekawi już nawet młodsze dzieci. Na początku jest to wersja o królewnie i księciu, dzieci czują jednak, że dobrze by było tą lukrowaną historię jakoś zweryfikować, no bo jednak w życiu, co widać gołym okiem, bywa dość rozmaicie.

Kilkanaście lat temu wyd. Media Rodzina wydało trochę prawdziwą, a trochę fantastyczną książkę o królewnie i księciu. Była sobie królewna, piękna, mądra itd, i był książę, który oczywiście się zakochał. I co było dalej? Wtedy właśnie zrobiło się ciekawiej, bo po jakimś czasie zjawiła się ciotka Nuda, z torbą pełną Wątpliwości, a one cóż, zniszczyły miłość i zakochanie. Książę i królewna siedli więc pod Drzewem Tęsknoty i…

I teraz czytelnik może wybrać jedną z 3 możliwości/zakończenia książki (każde bardzo życiowe)

1. Książę i królewna siedzieli tak pod tym drzewem, aż uschli z żalu i smutku, że wszystko się skończyło.

2. Poszli po radę do wróżki Nadziei. Królewna dostała od niej lusterko, w której widziała się taką jaką była naprawdę, miłość powróciła, ale książę i królewna co dzień musieli podlewać sercowe kwiaty, by nie zwiędły

3. Każde poszło w swoja stronę. Królewna poznała innego księcia, książę inna królewnę, ale z czasem historia się powtórzyła.

4. A może było jeszcze inaczej..?

O słodkiej królewnie i pięknym księciu

R.Jędrzejewska-Wrobel, Ż.Zelewska

Media Rodzina 2008

Wiek: 6+

D.Braun „Świat gór”

 Nie wiem, czy książki D.Brauna mają szansę stać się domowym hitem czytelniczym, ale z pewnością bardzo przyjemnie się je ogląda. Autor umieścił w książce też trochę informacji, ale myślę, że nie zostaje po nich zbyt dużo w pamięci, natomiast z pewnością zostaje obraz. W zeszłym roku ukazała się już trzecia, a właściwie czwarta książka tego autora, warto więc choć na chwilę zanurzyć się w „Świat gór”, a jeszcze lepiej samemu w te góry pojechać😉

Inne książki Brauna

- Galeria dzikich zwierząt

- Świat mórz i oceanów

Świat gór

D.Braun

Kropka 2022

Wiek: 5+