„Amulet”. Komiks fantasy (8-12 lat)

Emily wraz z mamą i bratem przeprowadzają się do opuszczonego domu po dziadku. Dom jednak okazuje się nie do końca opuszczony, przede wszystkim jednak Emily znajduje w nim magiczny amulet, który pomoże jej przetrwać i walczyć w nowym, równoległym do realnego, świecie..

Przyznam, że nie za bardzo lubię fantasy i a już całkiem nie znoszę elementów grozy, które również można znaleźć w komiksowej serii o magicznym amulecie, jednak tak poza tym książka ta ma po prostu ładne ilustracje z mrocznym, filmowym klimatem. W fabule widać inspirację „Władcą pierścieni” i Star Wars, wiec z pewnością nie jest banalnie i płytko.

Komiks jest polecany od 9 r. życia, mój 8-latek czyta go jednak w kółko, i myślę, że wiele zależy od wrażliwości konkretnego dziecka, choć ci, którzy jeszcze w przedszkolu oglądali filmy o Scooby-Doo, pewnie aż tak zszokowani bardzo zębatymi elfami i pajęczakami nie będą..

Amulet. Strażniczka
Kazu Kibuishi

Planeta Komiksów 2016

W sercu matki. „Kiedyś” A. Mcghee, P. H. Reynolds

„Pewnego dnia policzyłam twoje paluszki, całując każdy z nich” – tak zaczyna się nieduża książka P. Reynoldsa „Kiedyś”, będąca krótką, refleksyjną podróżą przez macierzyństwo. Bohaterka wspomina narodziny swojej córeczki, a następnie kolejne etapy jej dorastania – naukę chodzenia, jazdę na rowerze, odkrywanie różnych stron życia, również tych trudniejszych. Tak jak każda matka marzy, że jej dziecko będzie miało dobre życie, dorośnie i pewnego dnia również po raz pierwszy zobaczy swoje własne dziecko, które także kiedyś dorośnie.
Reynoldsowi udało się w prostych słowach opowiedzieć o ważnych etapach bycia matką. Większość książki dotyczy córki, ale patrzymy na nią oczami matki. Dobra książka by spojrzeć na swoje macierzyńskie marzenia, także trochę  z dystansu, bo wszystkie jego etapy tak szybko mijają..

Kiedyś

A.Mcghee, P. H. Reynolds

Mamania 2018

“There’s a shark in the park!” (+ trochę materiałów do nauki j.angielskiego dla dzieci)

Literatura obcojęzyczna (także dla dzieci) jest coraz lepiej dostępna, a że znajomość j. angielskiego się przydaje, warto dzieciom angielskie słówka tu i tam przemycać. Oprócz książek znanego duetu od Gruffala, warto zajrzeć do serii „Shark in the Park!” Nicka Sharatta. Mały Timothy chodzi po parku z lunetą, i co raz spotyka coś, co wydaje się być płetwą rekina. Rzeczywistość na szczęście nie jest aż tak groźna, bo widziana przez okienko w książce płetwa okazuje się być uchem kota lub włosami taty, jednak rekiny budzą u dzieci żywe emocje, a wówczas i nauka obcego języka przychodzi szybciej.

Zabawne (i dość absurdalne) jest również opowiadanie o Sophie i o tym, jak to pewnego dnia przyszedł do niej w gości tygrys (i wyjadł wszystko z lodówki). Historia ma mimo wszystko szczęśliwe zakończenie, a dzieci przy okazji mogą nauczyć się nazw potraw (sandwich, cake, biscuits...) 

Oprócz książek, do nauki można wykorzystać też gry. Polecamy grę memo "Shopping list" (wiek: 4-7lat) do nauki rzeczy na zakupy (mleko, szampon, keczup itd.) Oprócz korzyści językowych gra jest sama w sobie atrakcyjna (każdy gracz ma koszyk na którym kompletuje rzeczy ze swojej listy zakupów). W naszym domu jedna z ulubionych gier w tej kategorii wiekowej.

Aby pomóc dzieciom w nauce angielskiego, warto już przedszkolakom puszczać do słuchania i oglądania krótkie piosenki (i bajki) w tym języku. W wieku przedszkolnym stosunkowo łatwo przychodzi przyswojenie obcego akcentu, w starszym wieku jest o to o wiele trudniej. Nieocenione są też kursy edukacyjne, jak np. ten kilka dekad temu puszczany w tv  - „Muzzy in Gondoland” oraz „Muzzy comes back”. Oba filmy można czasem spotkać na youtube.  

Poniżej krótka piosenka o rozmaitych daniach dla dzieci, łatwo wpadająca w ucho ("Do you like broccoli ice cream?");

Niezastąpione są też jazzowe rymowanki "Jazz Chants". Aktualnie dostępne głównie w wersji książkowej, na youtube można znaleźć niektóre wykonania w wersji dźwiękowej. Słuchałam kasety jako dziecko i po kilku dekadach wciąż w głowie jest;)

Warto zainwestować też w jakis wesoły słownik obrazkowy, np. taki




Shark in the Park!

Nick Sharrat

Random House Childrens
Wiek: 2+

The tiger who came to tea
Judith Kerr
HarperCollins Children's Books 2006
Wiek: 2+

Rozstanie w rodzinie szopów („Obiecanki”)

Nastoletnia bohaterka książki ma trudny okres w życiu; jej ojciec właśnie wyprowadził się z domu, matka ma depresję, więc dziewczynka opiekuje się też młodszą siostrą, oprócz tego w szkole prawie wszyscy uważają, że zadziera nosa, więc przyjaciół również ma mało. W tym czarno-białym komiksie dopiero na końcu pojawia się kolor (pomarańczowy), gdy ojciec przychodzi się spotkać z córkami.  Pomarańczowy staje się kolorem życia i nadziei, choć niestety niepewnej. Dziewczynka tak bardzo chciałaby, żeby wszystko było tak jak kiedyś, przed rozstaniem rodziców, ale nie jest, choć ojciec obiecuje, że będzie się z nimi widywał tak często, jak tylko się da.

W bardzo realistycznie opisanych przez Agnieszkę Świętek perypetiach rodziny szopów mogą się przejrzeć starsze dzieci przeżywające rozstanie rodziców. Okazuje się, że wiele schematów w rozbitych rodzinach się powtarza, co oczywiście nie znaczy, że nie są one za każdym razem trudne. W nagle zdestabilizowanym świecie dzieci tęsknią za tym co było, więc dawane im obietnice stają się tym bardziej ważne..

 

 

Obiecanki

Agnieszka Świętek

Kultura Gniewu 2017

10 zagadek o zwierzętach i szkieletach ("Księga kości")

Przedszkolne place zabaw pełne są poważnych poszukiwaczy wykopalisk i kości dinozaurów. Kości potrafią wzbudzić sporo emocji, zwłaszcza jeśli jeszcze połączymy je z zagadkami. „Księga kości” zawiera w sobie 10 szkieletów raczej znanych zwierząt, a dzieci po krótkim opisie muszą zgadnąć do kogo ten szkielet należy. W razie wątpliwości już na następnej stronie mamy (bardzo barwną) odpowiedź. Z książki również dowiemy się, kto ma najlżejsze kości, kto najcięższe, a kto najdłuższe. Dużą zaletą jest również dynamiczny tekst i dobrze wyważona ilość informacji o zwierzętach, nie tylko o ich kościach lecz również o zwyczajach i zachowaniu.

Księga kości. 10 wyjątkowych rekordów w świecie zwierząt

Gabrielle Balkan, Sam Brewster

Kocur Bury 2017

Wiek: 3-8

książkowe co nieco dla najmniejszych (wiek: 1-3 lata)

Dziś kilka książeczek dla najmłodszych czytelników.
Na początku „Gdzie jest Spot?” - zabawna i dobrze wydana angielska klasyka dla najmniejszych; są tu i okienka, i ukrywające się za nimi rozmaite zwierzątka.

 

 

Interaktywna jest również najnowsza seria z wyd. Egmont „Pierwsze słowa”. Tutaj też są okienka, ale do przesuwania; można zajrzeć do garnka, do szafy i polać wodę z prysznica. Dzieci to lubią!;)

Najmłodsi miłośnicy wyszukiwania szczegółów niech koniecznie zajrzą do książki „Gdzie jest rybka?” Taro Gomi. Różowa rybka ucieka z akwarium, potrafi wtopić się w tło wzorzystej firanki, uciec między kwiaty i zabawki.

Ci którzy znają niedużą książeczkę Anny Clary Tidholm „Jest tam kto?” wiedzą, że książeczki, gdzie można pukać w drzwi małymi paluszkami bardzo się podobają. Co najważniejsze, takie drzwi zawsze się otwierają, a tam można zobaczyć coś ciekawego. Również i książka Kaori Takahashi „Puk, puk! Gdzie mój miś?” bazuje na tym pomyśle i zarazem idzie o krok dalej; książka nie otwiera się w sposób tradycyjny, lecz pnie się do góry, tworząc podłogową kamienicę, a na końcu (w nagrodę po długiej podróży) mamy dłuuuugie schody w dół. Zanim dziewczynka odnajdzie swojego misia, musi zajrzeć do mieszkań sąsiadów; jeden czyta książki, inny wiesza pranie, jeszcze inny hoduje rośliny.. Jest też zadanie dla spostrzegawczych 2-latków; po wizycie w każdym pokoju jeden dodatkowy przedmiot zaczyna wędrować wraz z dziewczynką. Polecamy wszystkim 2-3 latkom, choć przy rozkładaniu i składaniu pomoc dorosłego się może przydać.

Gdzie jest Spot?

Eric Hill

Mamania 2018

 

Pierwsze słowa. W domu

Nathalie Choux

Egmont 2018

 

 

Gdzie jest rybka?

Taro Gomi

Tako 2017

Puk, puk! Gdzie jest mój miś?
Kaori Takahashi
Dwie siostry 2017
Wiek: 2-3 lata

A.Hoglund, „O tym można rozmawiać tylko z królikami”

Właściwie nie podobają mi się ilustracje w tej książce, są tak okropnie nieidealne, nawet brzydkie. Ale jednak znakomicie współgrają z treścią książki o rzeczach trudnych i również mało idealnych.

Jej bohaterem jest 13 letni chłopiec i w trakcie całej niezbyt długiej książki prowadzi on egzystencjalny monolog ze sobą samym; o tym, że czuje się nadwrażliwy, że z tą nadwrażliwością nie może się odnaleźć w świecie wokół, ciężko mu spotkać osoby wśród których czułby się sobą, bardzo mu brakuje bliskości, ale zarazem się jej boi.

Pod takim monologiem pewnie podpisałoby się wiele osób, zwłaszcza nastolatków, które odbierają wszystko „bardziej”, a hormonalne burze również życia nie ułatwiają. Raczej nie uchodzące za „ładne” ilustracje podkreślają poczucie niedopasowania, które wyziera ze słów bohatera książki i jego rozpaczliwe szukanie innych królików z którymi mógłby szczerze porozmawiać.

Pewnie z czasem nauczy się, jak ich rozpoznać i zobaczy, że takich królików jak on jest całkiem sporo. Póki co, próbuje w myślach rozgryźć swoje niedopasowanie i świat wokół. Koniec książki to filozoficzne podsumowania, takie jak np. to:

"Zgadzam się, że każdy jest dla siebie największym wrogiem. Ale jeśli wszystko jest jednocześnie swoim przeciwieństwem, to każdy może być też dla siebie najlepszym przyjacielem."

O tym można rozmawiać tylko z królikami
Anna Hoglund
Zakamarki 2018
Wiek: 12+