Wszystkie dzieci
od małego słyszą jak mantrę "Bądź grzeczna(y)", po
czym mija kilkadziesiąt lat i na witrynach księgarń można spotkać
takie tytuły jak: "Grzeczne dziewczynki nie awansują",
"nie chodzą na biegun" itp. Widać, nie tylko o bycie
grzecznym w życiu chodzi, choć z pewnością rodzice lubią mieć
(wychowawczy) święty spokój. Współcześnie słychać głosy,
żeby najlepiej w ogóle słowa "grzeczny" w odniesieniu do
dzieci nie używać (hmm, a jakie mogą być zamienniki..?) Z
pewnością w całej tej dyskusji o grzeczności nie chodzi o to, że
teraz dzieci mają rządzić w domu (prawdopodobnie nie o to jednak
dzieciom chodzi), ale o apel, żeby dać prawo dzieciom do bycia
niegrzecznymi i do wyrażania złych emocji (oczywiście w ramach
poszanowania wzajemnych granic).
Po tym wstępie
dziś kilka książek, gdzie dzieci są (cudownie) niegrzeczne, bo są
dziećmi i są sobą.
Tytułowa Mała
Księżniczka autorstwa Tony'ego Rossa zachowuje się autentycznie (w tym wypadku głównie więc niegrzecznie), ale zarazem pokazuje, że jak dziecku dać
trochę czasu, to samo i tak w końcu dojdzie do tego, że jednak
rodzic miał rację. Tak jak to
zwykle zbuntowane 2-latki mają w zwyczaju, Mała Księżniczka zatem nie
chce iść spać, nie chce oddać smoczka, nie chce myć rąk itp.
W każdej z cieniutkich książeczek z serii, jest jeden obrazek przedstawiający siłę złości i gniewu Małej Księżniczki, gdy nie dostaje tego co chce (zbliżenie na jamę ustną z pełnym uzębieniem). Gdyby Mała Księżniczka była ciągle grzeczna, życie z nią pewnie by i było spokojniejsze, ale za to nikt by się nie dowiedział jak ona potrafi być zaradna i kreatywna!;)
W każdej z cieniutkich książeczek z serii, jest jeden obrazek przedstawiający siłę złości i gniewu Małej Księżniczki, gdy nie dostaje tego co chce (zbliżenie na jamę ustną z pełnym uzębieniem). Gdyby Mała Księżniczka była ciągle grzeczna, życie z nią pewnie by i było spokojniejsze, ale za to nikt by się nie dowiedział jak ona potrafi być zaradna i kreatywna!;)
Niegrzeczna (choć
tylko przy stole) jest także Nina z książki "Uczta u królowej". Nina nie lubi przestrzegać dobrych manier przy
stole i woli jeść po swojemu (czyli rękami). Pewnego dnia zostaje
zaproszona na ucztę u królowej. Czy Nina nagle zmieni swoje postępowanie przy stole, czy też zrewolucjonizuje podejście do
ucztowania na dworze królewskim?
Bardzo autentyczny
w swych uczuciach i działaniach jest też Boluś z serii
autorstwa Barbro Lindgren. Ten sympatyczny prosiaczek z jednej strony chce
słuchać mamy, ale z drugiej ma też potrzeby, które zaspokaja na
swój sposób. Tak więc zły na mamę Boluś wyprowadza się z domu,
zabiera smoczek młodszemu braciszkowi, zabiera go nad staw mimo
zakazu itd. Zaniepokojonych, że Boluś taki niegrzeczny mogę
uspokoić, że podobnie jak Mała Księżniczka, prosiaczek odkrywa w
końcu, że mama miała rację;)
Tytuł: Gdzie jest mój smoczek?
Autor: Tony Ross
Wydawnictwo: Olesiejuk 2006
Wiek: 2+
Tytuł: Uczta u Królowej
Autor: Rutu Modan
Wydawnictwo: Kultura Gniewu 2014
Wiek: 4+
Tytuł: Ależ, Bolusiu!
Autor: Barbro Lindgren, Olof Landstrom
Wydawnictwo: Zakamarki 2014
Wiek: 2+
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz