Dziś książka
bez obrazków, ale i tak czyta się ją ekspresowo. Dedykowana raczej nastolatkom
(12+), ale dorośli też mogą przeczytać, nie będą się nudzić.
Tippi i ja
(czyli Grace) to dwie 16-letnie siostry zrośnięte od pasa w dół. Książka irlandzkiej pisarki Sarah Crossan to
jednak nie tylko pamiętnik o niepełnosprawności. Dziewczyny patrzą na świat ludzi
pozornie bez wad (czyli nas) i widać, że w gruncie rzeczy każdemu jest daleko do
tzw. ideału. „Tippi i ja” to książka o tolerancji na inność, o toksycznej
osobie w rodzinie (ojciec alkoholik) i przede wszystkim o miłości, także tej
siostrzanej.
Choć książka
ma ponad 400 stron, lektura przebiega szybko nie tylko z powodu treści, ale i
formy tekstu. Kto zna styl Crossan ten wie, że autorka lubi dzielić zdania na
wyrazy (tak jak się pisze wiersze białe), przez co pojedyncze słowa
nabierają całkiem nowej jakości i mocy. Opisów przyrody mało, wszystko co
najważniejsze jest na wierzchu.
Choć tematy
poruszane w książce są trudne i trudno tu liczyć na happy end, nie jest to moim
zdaniem książka aż tak ponura. Pomimo dojmującego smutku w finale, z książki emanuje ogromna wola życia, więc warto ją
podsunąć nastolatkom, zarówno tym, którzy na brak przyjaciół nie narzekają, jak
i tym przeżywającym szkolne problemy z akceptacją. Książka pomaga zastanowić
się, co stanowi o jakości życia, jaki jest jego sens.
Tippi i ja
S.Crossan
Dwie Siostry
2019
Wiek: 12+
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz