J.Mikołajewski, D.Łoskot-Cichocka „Kiedy kiedyś czyli Kasia, Panjan i Pangór”

Na temat śmierci i przemijania trudno się rozmawia, choć paradoksalnie dzieciom przychodzi to czasem łatwiej niż dorosłym. Taką właśnie, dziecięcą perspektywę na śmierć można znaleźć w niezwykłej książce J.Mikołajewskiego „Kiedy kiedyś czyli Kasia, Panjan i Pangór”.

Mała Kasia ma przyjaciela, staruszka z sąsiedztwa Panajana. Lubi z nim rozmawiać, często razem karmią gołębie. Niestety Panjan jest stary, musi iść do szpitala, aż pewnego dnia już nigdy nie zjawia się na ławce, na której zwykle karmił gołębie. Kasia jednak nie jest smutna; Panjan wspominał jej, że pewnego dnia uda się w niezwykłą podróż ze swoim przyjacielem Panemgórem i wtedy będzie bardzo szczęśliwy…

Warto zajrzeć z dzieckiem do książki Mikołajewskiego, i myślę, że i dla dorosłych może być ona trochę odkrywcza; pomaga nabrać dystansu do śmierci i spojrzeć na nią z trochę innej niż zwykle perspektywy.

Ważną częścią książki są też ilustracje Doroty Łoskot-Cichockiej; proste, dość oszczędne w detale, poetyckie i przede wszystkim absolutnie niesmutne..

Kiedy kiedyś czyli Kasia, Panjan i Pangór

J.Mikołajewski, D.Cichocka-Łoskot

Egmont 2011

Wiek: 4+