„Widziałem pięknego dzięcioła” M.Skibiński, A. Bankroft

Niektórzy upierają się przy tym, żeby poznać przyszłość, wydaje się jednak, że lepiej nie wiedzieć co się zdarzy. Przyszłości nie znał również Michał Skibiński, 8-letni autor dziennika szczególnego, bo pisanego w wakacje tuż przed wybuchem II wojny światowej. Podczas gdy chłopiec zapisuje kolejne dni – 7 lipca, 8 lipca, 9 sierpnia itd., odnotowując rozmaite, całkiem zwyczajne wydarzenia (spotkanie z babcią, dziadkiem, spacer po lesie itp.) czytelnik wie, że z każdym dniem chłopiec nieuchronnie zbliża się do wybuchu wojny, kiedy wszystko się zmieni i już nigdy nie będzie takie jak dawniej.  W przyrodzie jednak, malowniczo sportretowanej przez A.Bankroft, nic nie wróży zbliżającej się apokalipsy – po drzewach chodzą dzięcioły, liście są wciąż uparcie zielone, pola żółkną jak to w sierpniu. Dopiero we wrześniu wszystko ciemnieje, nie tylko z powodu nadciągającej jesieni, zaś w połowie września dziennik się kończy. Wojna niestety trwa dalej.

Treści w książce jest niewiele, to co robi największe wrażenie to oczywiście ilustracje Bankroft; nawet te „przedwojenne” są bardzo nasycone kolorem, wręcz uginają się od nałożonej farby; niepokój czai się gdzieś w cieniu..

Widziałem pięknego dzięcioła

M.Skibiński, A.Bankroft

Dwie Siostry 2019