Mała dziewczynka jest smutna, bo jej tata ostatnio jest jakiś inny niż kiedyś. Kiedyś dużo się z nią bawił, chodził na wyprawy, a teraz jest jakiś inny, smutniejszy, może nawet będzie musiał iść do szpitala. Dziewczynka jest smutna, a zarazem zła, że ktoś podmienił jej tatę i bardzo chce, żeby było jak kiedyś. Ale nie jest.
Choć w
książce ani razu nie pada wyraz „depresja”, dorosły czytelnik szybko się
orientuje, dlaczego tata dziewczynki nie zachowuje się tak jak kiedyś. Jednak podobnie
bywa ze skutkami innych chorób w domu – nowotwór, przewlekła choroba. Nawet gdy
chory rodzic bardzo chce, przez jakiś czas nie będzie jak dawniej, może nawet nigdy.
Książka jest krótka, ale przy okazji lektury można poruszyć jeszcze jedną sprawę – ogólnej
dziecięcej frustracji, że rodzic nie jest taki, jak dziecko tego oczekuje.
Każdy rodzic czasem miewa poczucie, że nie da rady więcej być dla dziecka,
albo dokładnie tak, jak ono by chciało. Z różnych zresztą powodów. Częściowo bywa
to zapracowanie, ale równie często niezrozumienie wzajemnych potrzeb, ot,
dziecko jest całkiem inne niż rodzic, żyje w swoim, innym świecie.
„Razem” to
jednak książka o tym, że mimo (obopólnej!) frustracji, ale przy
obustronnych chęciach, da się spotkać gdzieś w połowie drogi. Jeśli rodzic nie
ma siły na wędrówki po górach, może wciąż z dzieckiem czytać książki, albo jak
nie lubi książek, może chętnie pogra w planszówkę itd. Rodzice muszą sobie wybaczyć,
że mimo ogromnych wysiłków finalnie dzieciństwo ich dzieci nie będzie tak
idealne jak sobie wymarzyli. Warto jednak wiedzieć, że dla dzieci najważniejsze
są chwile RAZEM. Najczęściej nie muszą być wcale idealne i wymarzone, byle by
były.
Razem. O
dziewczynce, jej tacie, smutku i sposobach radzenia sobie z nim
M.Vasiliu,
G.Jones
Nobell
2024
Wiek: 6+
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz