S.Crossan "Kasieńka"

Kasieńka ma 12 lat, prawie 13. Wraz z matką przyjechała do Anglii szukać ojca, który niespodziewanie je opuścił. W nowym kraju każdy boryka się ze swoimi problemami; matka próbuje odnaleźć ojca, Kasieńka zaś mierzy się z obcością – inny język, koleżanki, rówieśniczy hejt. W tym wszystkim pływanie jest jej przestrzenią i światem, gdzie choć trochę czuje się szczęśliwa.

Autorką „Kasieńki” jest Sara Crossan, znana z oszczędnej a zarazem mocno emocjonalnej narracji. Nie ma tu więc zbędnych przymiotników i opisów przyrody, a za to jest samo sedno emocji głównej bohaterki. Kasieńka dramatycznie tęskni za ojcem, współczuje samotnej matce i walczy o przetrwanie wśród rówieśników. A także się zakochuje.

W „Kasieńce” przejrzy się wielu nastolatków, którzy próbują odnaleźć się w grupie rówieśniczej, mieszkają z samotnym rodzicem, a także po raz pierwszy się zakochują. Crossan bezbłędnie oddaje całe emocjonalne rozedrganie dojrzewania, ale zarazem nie grzebie zbyt głęboko w trudnych emocjach - tylko tyle ile trzeba. I wskazuje kierunki jak przetrwać trudny czas; znaleźć sprzymierzeńca, własne hobby i zaakceptować fakt, że rodzinna sytuacja być może już nigdy nie będzie idealna. Ale wciąż może być dobra. 

O innej książce Crossan pisałam TU

Kasieńka

S.Crossan

Dwie Siostry 2021

wiek: 12+

Zmiany i Początki

Śledzik to sympatyczny chłopiec, Hubert Rask. Młodzi czytelnicy poznają go, gdy właśnie ma mu się urodzić braciszek („Śledzik czeka na dzidziusia”), a następnie czeka go pierwszy dzień w szkole („Śledzik idzie do szkoły”). Przygody Śledzika to w sam raz lektura dla dzieci 6-7 letnich. Pomagają oswoić emocje związane z pójściem do szkoły i oczekiwaniem na rodzeństwo, czyli jednym słowem – dużą życiową zmianą. 

Co charakterystyczne, akcja w książkach o Śledziku nie dzieje się zbyt szybko, jest sporo czasu by podumać lub pobawić się z kozą Matyldą. Sporo jest czekania, które również bywa trudne. Śledzik ma dobrego przyjaciela, swojego dziadka, który pomaga mu w czekaniu, nie ponaglając ani na siłę nie pocieszając. Wszystko ma swój czas. Ta niespieszna akcja działa mocno uspokajająco na czytelnika; w książce jest przestrzeń na to, by rzeczywiście poczuć emocje Śledzika, w tym także i swoje własne.

Śledzik idzie do szkoły

A.Ehring

Dwie Siostry 2025

wiek: 6+

Peter H.Reynolds "Wspólny stół"

Wspólny stół. Według licznych badań, wspólne posiłki przy stole to jest ten czas, który najbardziej łączy rodzinę. I nawet jeśli nie uda się codziennie zgromadzić wszystkich członków rodziny wokół stołu, warto by ten czas się znalazł choć kilka razy w tygodniu.

Bohaterka książki „Wspólny stół” P.H. Reynoldsa dobrze sobie zdaje sprawę, jak ważne są dla rodziny spotkania przy stole, ale nagle pewnego dnia zauważa, że jej rodziny przy stole już nie ma – tata siedzi przed tv, mama przy telefonie, brat w mediach społecznościowych. Mało tego, nawet sam stół zaczął się zmniejszać, trochę symbolizując zanikające więzi rodzinne i brak czasu razem. Dziewczynka widząc, że jej rodzinny stół całkiem znika, postanawia działać..

„Wspólny stół” to dobra książka o tym, jak bardzo wspólny czas przy stole jest ważny. Co ważne, przekonująco pokazuje też, jak można ten stół odzyskać, angażując w jego stworzenie każdego członka rodziny.

Wspólny stół

Peter H.Reynolds

Mamania 2022

Wiek: 5+

Bluey i strumyk

 Strumyk. Gwarancja najlepszej zabawy już dla całkiem małych dzieci. W strumyku jest wszystko co najlepsze - woda, kamyki, patyki. Jeśli jest strumyk, wakacje będą udane. W książce „Bluey” strumyk trzeba jednak dopiero oswoić – żyjąc cały czas w mieście, może się wszak zdarzyć, że w strumyku się jeszcze nie bywało. A strumyk jak to strumyk - woda bywa zimna, kamienie śliskie, itp.. Ale świetna zabawa rekompensuje te niedogodności.

Bluey. Strumyk

HarperKids 2024

wiek: 2+

4 książki o tym, skąd się biorą dzieci. „Pępek”, „Skąd jestem?”, Skąd się biorą dzieci”, „Książka pełna miłości”

„Pepek” czyli czuła i ciepła opowieść o powstawaniu nowego życia, ale bynajmniej nie przesłodzona. Autorki postarały się jak najlepiej przybliżyć dzieciom jak wygląda ciąża i poród, adekwatnie do poziomu dziecięcej wrażliwości.  Pokazują, jak plemnik łączy się z komórką jajową, jak powstaje i rośnie dziecko. Opowiadają też o tym, że każda rodzina musi się przygotować na pojawienie się nowego członka rodziny, a także o tym, że kobieta w ciąży czasem źle się czuje, musi chodzić na badania lekarskie. W końcu następuje poród i dziecko wychodzi na świat.

Książkę „Pępek” dobrze się czyta, a podczas lektury czuje się, że ciąża i narodziny dziecka to niesamowite i w pewien sposób tajemnicze/magiczne wydarzenie. Jak zawsze duże wrażenie robią wyszywane ilustracje A.Salamon, tym razem dosłownie podkreślające że każde dziecko zostało utkane w łonie swojej matki.

Inna książka, która porusza temat narodzin to „Skąd jestem?” A.Kacprzyk i M.Sztymy. Nie jest łatwo mówić skąd się biorą dzieci, choć od sytuacji jaka panowała w tym temacie 30-40 lat temu i wcześniej, minęły lata świetlne. W „Skąd jestem” autorka snując zwyczajną rodzinną opowieść o oczekiwaniu na rodzeństwo, w sposób nienachalny opowiada o różnicach anatomicznych między kobietą i mężczyzna i ogólnie wyjaśnia, w jaki sposób zostaje poczęte dziecko (czyli że mężczyzna przekazuje siusiakiem do cipki kobiety swoje nasionko).  Podczas lektury dziecko dowie się też, jak wygląda dziecko w brzuchu mamy i w jaki sposób następuje poród.

Dobrze, że autorka nie tyle starała się w książce przekazać wiedzę medyczną, lecz raczej ogólnie wyjaśnić na czym polega sam proces powstawania dzieci i że najważniejsza w nim jest miłość. Ogromną zaletą są też ilustracje M.Sztymy; kolorowe, nieinfantylne, a zarazem poetyckie i nierealne, bo przecież powstawanie nowego życia to wciąż jest pewna Tajemnica..;)

 

Pytanie „Skąd się biorą dzieci?” można usłyszeć już od całkiem małego dziecka. Gdyby ktoś nie wiedział, od czego zacząć, pomocna może okazać się książka „Skąd się biorą dzieci” M.Brykczynskiego. Brykczyński w prostych i rymowanych słowach opowiada jak to wszystko się zaczyna. Najpierw spotykają się mama i tata. Kochają się tak mocno, ze komórki męskie taty łączą się z komórką jajową mamy i tak powstaje zarodek, a następnie dziecko. Dziecko rośnie w brzuchu mamy, aż pewnego dnia wychodzi i jest.

Zaletą książki Brykczyńskiego jest pewna skrótowość, która jednak pozostawia pole do stawiania pytań dla dzieci, które chcą wiedzieć więcej. Niektórym dzieciom jednak więcej nie będzie potrzebne. Obok treści, równorzędną role w książce odgrywają ilustracje P.Pawlaka – cieple i kolorowe, miejscami dosłowne, akurat tak jak trzeba.   

 

I na koniec jeszcze "Książka pełna miłości czyli jak Michałek przyszedł na świat"- kolejna piękna opowieść o tym, skąd się biorą dzieci. Bo skąd się biorą? Przede wszystkim z miłości. Tak i również mama Michałka, zanim została jego mamą, spotkała kiedyś tatę Michałka, który również nie był wtedy jego tatą. Spotkali się i nie chcieli się już nigdy rozstawać.

Z książki dzieci dowiedzą się także, co to jest penis i wagina i w jaki sposób dochodzi do połączenia komórki męskiej i żeńskiej. Jaka jest jeszcze jedna tajemnica zawarta w pytaniu skąd się biorą dzieci? Ano z pewnością ta, dlaczego spośród takiej wielkiej liczby ludzi na świecie mama Michałka pokochała jego tatę (i na odwrót). To dzięki temu Michałek jest.

Autorka książki, A.Frankel mocno podkreśla w swojej książce, jak wielkim cudem jest każde dziecko i jak bardzo świat i jego rodzice na nie czekają, a później je kochają. Tak jak i w „Nocnik nad nocnikami”, Frankel potrafi zawrzeć w swoich książkach dużo ciepła i życiowej mądrości.

Pępek

K.Oleś, A.Salamon

Natuli 2025

wiek: 5+

Skąd jestem?

A.Kacprzyk, M.Sztyma

Albus 2020

Wiek: 5+

Skąd się biorą dzieci?

M.Brykczyński, P.Pawlak

Nasza Księgarnia 2004

wiek: 3+

Książka pełna miłości czyli jak Michałek przyszedł na świat

A.Frankel

Nisza 2015

wiek: 3+

K.Persson "Moje"

 Emi nie ma ochoty dzielić się swoimi zabawkami. Choć zaprosiła do siebie Eryka, nie chce by chłopiec bawił się jej ukochaną wiewiórką, zabawkami, a nawet dotykał wanny, kanapy, itp. Postanawia absolutnie wszystko upchnąć do szafy.

Moje” to dobra książka wychodząca naprzeciw rozmaitym, czasem sprzecznym emocjom dziecka; niechęci do dzielenia się, a zarazem silnej potrzeby zabawy z innymi. Autorka książki nie moralizuje, a za to znakomicie te rozterki opisuje i ilustruje. Wnioski z tej historii mały czytelnik dopowiada sobie sam.

Moje

K.Persson

Zakamarki 2025

wiek: 2+

T.Robberecht "Wielkie wstrętne kłamstwo"

 Bohater książki „Wielkie wstrętne kłamstwo” grając w piłkę niechcący zbija okno. Przychodzi tata, który jest tak zdenerwowany, że chłopiec nie ma odwagi przyznać się do winy i wszystko zrzuca na siostrę. Pozornie sytuacja jest uratowana, ale chłopiec zaczyna czuć na sobie coraz większy ciężar..

„Wielkie wstrętne kłamstwo” to krótka i dobra książka o tym, jak kłamstwo wpływa na dziecko/człowieka. Brak odwagi i zrzucenie winy na kogoś niewinnego sprawia, że życie robi się cięższe i trudne do wytrzymania. Książka T.Robberechta pokazuje, że przyznanie się do winy wcale nie musi być takie trudne, jak się wydaje, a za to przynosi ogromną ulgę i podnosi jakość życia. Znakomita jest metafora kłamstwa, które z początkowej małej chmurki z czasem urasta do rozmiaru słonia.

Wielkie wstrętne kłamstwo

T.Robberecht, E.Meens

Esteri 2020

wiek: 3+

„Łobuz w domu Muminków”

 Pewnej nocy do domu Muminków ktoś się zakrada. Mała Mi zaczyna czuć dziwny zapach i zauważa szkody, jakie zrobił nocny intruz. Postanawia za wszelka cenę go wytropić…

„Łobuz w domu Muminków” to książka, która może zainteresować młodsze dzieci (4+), jednak dla tych nieco starszych historia o łobuzie może wydać się zbyt oczywista. Dużą zaletą tego wydania są jednak ilustracje przedstawiające fragmenty makiety domu Muminków, która stoi w Tampere. Wszyscy fani Muminkow mogą się przyjrzeć, jak dom został zbudowany, jak wygląda przodek na kominie itd.

W całej tej historii chyba najciekawszym, choć mało wyeksponowanym wątkiem jest Tatuś Muminka i jego spanie w śpiworze na tarasie, żeby mógł sobie powyobrażać, że cały czas żegluje po morzu..

Łobuz w domu Muminków

T.Jansson, P.O.Jansson

Nasza Księgarnia 2025

wiek: 4+

Miejsca we Wrocławiu. Ilustrowany przewodnik dla dzieci

@Miejscawewroclawiu_pl to popularne konto na IG promujące znane i mniej znane miejsca we Wrocławiu. Jego autor, Kamil Karpiński, odwiedza restauracje, bary, kawiarnie i miejsca rozrywki, czasem zabytki a nawet biblioteki, place zabaw itp.

W książce „Miejsca we Wrocławiu” Karpiński wraz z żoną postanowili opowiedzieć o miejscach, do których można pójść z dziećmi. Oprócz typowych aktywności, jak szukanie krasnali, czy wizyta w zoo, Karpiński.poleca też wrocławskie place zabaw, Pixel XL czy Pigcasso.

W „Miejscach..” większość proponowanych atrakcji jest raczej znana mieszkańcom Wrocławia, ale w niektórych miejscach pewnie nie każdy był (jak np. park w Pawłowicach, plac zabaw na Swojczycach, czy też Park Linowy na Partynicach). Można się zainspirować:)

Miejsca we Wrocławiu 

C. i K.Karpińscy

Magiczne 2025

Inne książki o Wrocławiu na blogu

Chodź, opowiem Ci Wrocław

Zrób sobie Wrocław

Kamienice. Opowieści mieszkańców wrocławskich domów

Projekt Breslau

Fontanny i muszle

Warszawa 1944. S.Sławiński „Mały Powstaniec”, R.Jędrzejewska-Wróbel „Halicz”

Choć dziś wydaje się to niewiarygodne, w Powstaniu Warszawskim brały udział też osoby bardzo młode, 12-15 letnie. O ich perypetiach opowiadają książki „Warszawa 1944” z wyd. Muchomor.

„Mały Powstaniec” S.Sławińskiego powstał na podstawie wspomnień Tymoteusza Dmochowskiego, ps. „Motek”. W momencie wybuchu wojny chłopiec miał 11 lat, gdy wybuchło powstanie 15 i wtedy Dmochowski brał już udział w walkach jako żołnierz Szarych Szeregów. Ponieważ był bardzo młody, dostał misję przenoszenia meldunków, broni i amunicji kanałami Starego Miasta. Było to trudne zadanie; zdarzało się, że przy wylotach kanałów stali Niemcy, ale pomimo strachu Dmochowski wykonywał swoją misję, aż do końca Powstania.

„Halicz” został napisany przez R.Jędrzejewską-Wróbel na postawie wspomnień innego powstańca, Henryka Kończykowskiego, ps.”Halicz”. Halicz w momencie wybuchu powstania był nieco starszy od Motka, miał już 19 lat. Książkę rozpoczyna krótki opis czasów przedwojennych i września 1939 roku. W czasie wojny na tajnych kompletach Halicz zdał maturę, a także brał aktywny udział w walkach powstańczych. Po wojnie w czasach stalinowskich aresztowany i więziony, w 1954 roku wreszcie wyszedł na wolność.

Obie książki bardzo dobrze się czyta. Autorzy oszczędzili czytelnikom zbyt drastycznych opisów, jednak i tak można sobie wyobrazić, co czuli powstańcy, gdy na każdy dzień dostawali raptem kilka kromek chleba, przez wiele tygodni nie było gdzie się umyć, a głód i śmierć były ich codziennymi towarzyszami. Z każdym dniem w powstańczym krajobrazie oprócz ruin, przybywało też mogił kopanych nawet na podwórkach. Mimo to powstańcy walczyli aż do końca.

Mały Powstaniec

S.Sławiński

Muchomor 2006

Wiek: 12+