„Bystre ciastko” i „Skwaszone winogrono” czyli kolejne części autorów „Niesfornego ziarenka”. Znów mamy krótkie, trochę dydaktyczne opowiadania, wyraźny punkt zwrotny, atrakcyjne ilustracje i łatwe do odczytania emocje z którymi mały czytelnik bez trudu może utożsamić. Za każdym razem, gdy czytam którąś z części, najbardziej mnie intryguje właśnie ten punkt zwrotny. Co tak dokładnie powoduje, że bohater zmienia swoje dotychczasowe zachowanie/zaczyna patrzeć na siebie inaczej?
W „Skwaszonym
winogronie” czyli opowieści o obrażaniu się i nieumiejętności wybaczenia punkt
zwrotny następuje wówczas, kiedy złych emocji jest już tak dużo, iż zdaje się,
że bohater zaraz od nich eksploduje. Po całej serii niefortunnych zdarzeń tytułowe
winogrono nagle odkrywa, że „prosta uroda życia [umykała] mu do tej pory, bo
był zbyt zajęty narzekaniem”. Oczywiście mimo tysięcy poradników
psychologicznych w wielu rodzinach obrażanie się/ciche dni są wciąż standardem
zachowania. Jednak dobrze przeczytać, że „niekończące się kwasy pochłaniają
dużo energii. Ile ja do tej pory marnowałem sił na to, by pielęgnować urazy,
podczas gdy wystarczyło wyczyścić atmosferę od razu, gdy tylko poczułem się czymś
dotknięty.”
„Bystre
ciastko” to z kolei opowieść o poszukiwaniu swoich talentów/swojej drogi.
Bystre ciastko nie wierzyło w siebie, każdy dzień był kolejną męczącą serią
porażek, bolesnym poczuciem przypadkowości. Nauczycielka w szkole pomogła ciastku
odkryć swój talent i wówczas życie nagle zmieniło swój bieg. Oczywiście szkoła
nie za często pomaga w odkrywaniu talentów, ale autor książki zdradza uniwersalną
tajemnicę; „Bycie bystrzakiem ma wiele twarzy (…) nie musisz być dobry ze
wszystkiego. Grunt to próbować (…) żeby przekonać się, kim właściwie jesteś”.
Skwaszone
winogrono
J.John,
P.Oswald
HarperKids
2023
Wiek: 3+
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz