K.Stoparczyk „Jak mieć w życiu frajdę”

We wrześniu całą Polskę obiegła tragiczna wiadomość o nagłej śmierci popularnej i lubianej dziennikarki Kasi Stoparczyk. W mediach społecznościowych pojawiło się wiele fragmentów jej wywiadów z dziećmi, które uwielbiała, a przez to też, wyraźnie jak nigdy wcześniej, można było usłyszeć jej najważniejsze życiowe przesłanie - „dajcie dzieciom głos”.

Stoparczyk prowadziła wywiady we właściwym dla siebie stylu i dobrze się to czuje również w książce „Jak mieć w życiu frajdę”, która stanowi zapis kilkunastu wywiadów z pisarzami/sportowcami/muzykami, wyemitowanych w ramach cyklu „Myślidziecka 3/5/7”. Stoparczyk nie boi się zapytać o rzeczy naprawdę ważne (za co byś sobie małemu podziękował?, po co jest życie?), nie szuka przy tym sensacji, bo zależy jej na usłyszeniu głosu dziecka w rozmówcy. . Wszyscy rozmówcy dziennikarki to ludzie, którzy odnieśli sukces, ale którzy zarazem podkreślają, jak bardzo ważna jest dla nich rodzina i życie według wartości. Czytelnik czuje, że przy Stoparczyk rozmówca nie czuje się oceniany, może zachowywać się naturalnie (jak dziecko!) a nawet trochę się odsłonić. Bardzo autentyczne i pozytywne wywiady.

Jak mieć w życiu frajdę

K.Stoparczyk

WAM 2021

C.Doerrfeld „Do widzenia, dzień dobry”

Mała bohaterka książki C.Doerrfeld boleśnie żegna się o poranku z mamą, ale już za chwilę poznaje kolegę w przedszkolu. Po południu ze smutkiem rezygnuje z podwórka, ale po chwili okazuje się, że w domu też się można dobrze bawić. Bardzo przeżywa, gdy jej przyjaciel się wyprowadza, ale na szczęście po jakimś czasie w sąsiedztwie pojawia się nowa koleżanka itd. Codzienne życiowe zmiany, które wpisują się w rytm życia.

Książka Doerrfeld próbuje oswoić małego/dużego czytelnika z nieuchronnością zmian, a także poszukać jej dobrych stron. Bo całe życie z czymś się żegnamy, by powitać nowe; zostawiamy przedszkole, by iść do szkoły, zostawiamy dom rodzinny, by założyć własną rodzinę, itd… Jest chwila smutku i tęsknoty za tym co było, ale życie ma to do siebie, że trzeba iść dalej i otwierać się na nowe, bo…Czasem okazuje się, że już dawno na to nowe (przyjaźń, szkołę, pracę) byliśmy gotowi.

Do widzenia, dzień dobry

C.Doerrfeld

Mamania 2010

wiek: 2+

Straszne historie

 Moja 10-latka niespecjalnie lubi samodzielnie czytać książki dłuższe niż komiksy, więc mocno się zdziwiłam, gdy sama z siebie przeczytała „Straszne historie” i to od deski do deski.

„Straszne historie” to zestaw klasycznych historii z dreszczykiem; o doktorze Frankensteinie, Hrabi Draculi, Dr Jekyllu i Mr Hyde, a także o Dorianie Grayu czy Jasiu i Małgosi. Tłumaczenie książki mogłoby być trochę lepsze, ale da się je płynnie czytać, nie ma dłużyzn a dużym atutem książki są klimatyczne i intrygujące ilustracje V.Mediny.

Straszne historie

Il.Victor Medina

Harper Kids 2024

Wiek: 8+

P.Wechterowicz, M.Ignerska "Superhipermegaważa Misja"

Do Ziemi zbliża się UFO! Z jak ważną misją przylatują do nas Kosmici?

Książka P.Wechterowicza i M.Ignerskiej to nieduża książka, ale z całkiem pokaźną treścią, nie do końca zresztą podaną na tacy. Pobieżny czytelnik może nawet uznać, że w książce właściwie niewiele się dzieje. Do Ziemi zbliża się UFO, wszyscy na nie czekają, wyglądają, aż w końcu…Jest tak jak zwykle. Czy my, Ziemianie, jesteśmy gotowi na komunikację z Kosmitami i podbój Kosmosu?

Superhipermegaważna Misja

P.Wechterowicz, M.Ignerska

Kultura Gniewu 2024

J.Zagner-Kołat "Przepis na zupę dyniową"

Bohaterka książki J.Zagner-Kołat przez dłuższy czas zmaga się z chorobą, a dokładnie z nowotworem. W jej historii zdarzają się różne etapy, od nadziei do rozpaczy, finalnie jednak bohaterka odzyskuje życiowy i zdrowotny balans.

Punktem wyjścia do opowiedzenia tej historii stał się okres covidowej izolacji. Choć temat covida w książkach dość szybko stał się nieaktualny, bo dzisiejszy czytelnik jest mądrzejszy o 5 lat od czytelnika z 2020 roku, doświadczenia choroby jako takiej są niezmienne. Czy dobrze jest zawrzeć ją w formie komiksu? Sądzę, że jak najbardziej tak. Bo niezależnie czy w formie prozy, czy komiksu, dobrze jest poczytać, że doświadczenia chorowania, samotności są uniwersalne dla każdego chorego. To sprawia, że samotność chorego staje się nieco mniej dojmująca.

A skąd tytułowy przepis na zupę dyniową? Bohaterka książki wierzy, że zdrowe jedzenie i życiowy balans pomagają jej trzymać się z dala od chorowania.

Przepis na zupę dyniową

J.Zagner-Kołat

Timof Comics 2021

Misja. Pani z bajora

 „Pani z bajora” czyli zabawny komiksowy pastisz o czasach rycerskich, luźno nawiązujący do legend arturiańskich, osadzony we współczesnych realiach. Tytułowa Pani z bajora, czyli legendarna Pani z Jeziora nie ma łatwego życia. Jej jezioro zostało zanieczyszczone, przez co jest zmuszona spać w namiocie na brzegu. Spotyka Pellego, potomka króla, który bynajmniej wcale nie wygląda na księcia, a zamiast rumaka porusza się na motorynce.

Dużym atutem komiksu jest zabawa rycerską konwencją, przeniesiona na grunt znacznie mniej romantycznej współczesności. Sporym minusem książki jest z kolei pojawiający się dość często wątek ekologiczny, przez co czytelnik nabiera podejrzeń, że ma do czynienia z kolejną książką dydaktyczną. Stąd nie wiem, jaki jest wiek potencjalnego odbiorcy komiksu. Przedszkolaki raczej nie są gotowe na pastisz o czasach rycerskich, a młodszym nastolatkom wątki ekologiczne mogą się wydać już mocno wyeksploatowane.

Misja. Pani z bajora

W.Mannaert, F.Maupome

Egmont 2025

wiek: 9+

S.Blackall "Kot Maruda"

 Pewien chłopiec strasznie marzy o tym, aby mieć kota. Po wielu tygodniach namawiania rodzice w końcu się zgadzają, chłopiec idzie do schroniska i wybiera kota – Maxa. Jednak po powrocie do domu wszystko okazuje się całkiem nie tak jak sobie wcześniej wyobrażali. Maxa nie interesuje ani kuweta, ani kocie zabawki, ani łaskotanie, a zamiast tego niszczy kwiatki i robi inne szkody w domu. Rodzice są źli na Maxa i na chłopca, ale na szczęście ten szybko wymyśla sposób, jak sprawić, by wszystko było w porządku.

„Kot Maruda” to zabawna książka o tym, że nie zawsze łatwo mieć zwierzaka w domu, jednak zarazem przypomina, jak ważna i potrzebna jest kocia/psia obecność dla wszystkich domowników😉

Kot Maruda

S.Blackall

Czytalisek 2022

wiek: 6+

Zachować więź z nastolatkiem

Okres dorastania nastolatków bywa trudny nie tylko dla dzieci, ale i dla ich rodziców. Jak polepszyć codzienną komunikację, a dzięki temu uniknąć potencjalnych konfliktów, można przeczytać w książce A.Faber i E.Mazlish „Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały..” Autorki książki proponują tu podobne techniki, co w swojej najbardziej znanej książce ,,Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały..”, tylko tym razem wszystkie sytuacje dotyczą nastolatków. Lektura książki jest krótka i wciągająca, co raczej nie jest regułą wśród wszelkiej maści poradników.

„Rodzice nastolatków w akcji” M.i M.Gajdów to również rodzaj sequela do innego tytułu tych samych autorów – „Rodzice w akcji”. Autorzy książki nie skupili się jednak tak bardzo na technice komunikacji, a bardziej na tym, by pomoc rodzicom wczuć się w sytuację ich nastoletnich dzieci, a zarazem konkretnie podpowiedzieć, jak na codzień budować więź ze swoim dzieckiem. Choć książkę „Jak mówić..” czyta się szybciej i lżej, książka „Rodzice nastolatków w akcji” zostaje w pamięci na dłużej.

Czytając poradniki wychowawcze warto mieć świadomość, że u większości czytających je rodziców tego typu książki wywołują poczucie winy i przeświadczenie, że wiele rzeczy zrobili nie tak. Warto jednak co jakiś czas narazić się na dyskomfort płynący z tych lektur, bo książki te wyraźnie przypominają, że okres dojrzewania to przede wszystkim czas stopniowego odcinania pępowiny. Stąd poczucie odrzucenia, jakie generują nastolatki u rodziców, jest naturalnym etapem drogi ku dorosłości.

Jak mówić do nastolatków, żeby nas słuchały...

A.Faber, E.Mazlish

Media Rodzina 2016

Rodzice nastolatków w akcji

M.i M.Gajda

2 Ryby 2023

T.Pindel "W głowie tłumaczy"

 „W głowie tłumaczy”, czyli komiksowa opowieści o pracy tłumacza. Zawód tłumacza wydaje się dość nudny, no bo przecież tylko siedzi przy komputerze i pisze, chyba że jest to tłumacz konsekutywny, wtedy go widać. Ale zazwyczaj jest to postać całkiem niepozorna i nieznana, choć jak się głębiej zastanowić, to właśnie dzięki tłumaczowi i jakości jego pracy książkę zagranicznego autora czyta się dobrze lub źle.

Tomasz Pindel, który sam jest tłumaczem, postanowił zebrać różne wątki pracy tłumacza w całość i tak oto powstał nieco żartobliwy komiks „W głowie tłumaczy”. Mamy tu krótkie napomknienia o tym, że to praca trudna, mało płatna itp., ale też krótki zarys historii tłumaczeń, popularnych problemów (czy w języku Eskimosów istnieje słowo „las”?), rodzajów tłumaczeń, krótką wzmiankę o motywacjach tłumaczy i przede wszystkim opowieść o trudnym i energochłonnym przebiegu procesu tłumaczenia.

W głowie tłumaczy

T.Pindel

Kultura Gniewu 2019

Dziewczynka i Miś

Dziewczynka i jej miś są nierozłączni. Razem śpią, oglądają gwiazdy, lepią bałwana i ciągle się bawią. Aż pewnego dnia… miś staje się nagle bardzo malutki, a za to dziewczynka staje się dziewczyną..

„Dziewczynka i miś” to krótka i ciepła historia o dorastaniu. Trochę żal tych dziecięcych lat, które symbolizuje w książce Miś. Pewnego dnia dziewczynka dorasta i na zawsze opuszcza dziecinny świat. Z jednej strony na ten moment się czeka odkąd tylko dziecko się urodzi, ale z drugiej ten czas zawsze przychodzi niespodziewanie.

Dziewczynka i miś

V.Kosturanov

Ezop 2024

wiek: 6+

A.Srokowska-Ziółkowska „Nie musisz być grzeczny”

Dawno, dawno temu uważano, że dzieci powinny być grzeczne. Obecnie modne jest hasło „nie musisz być grzeczny”, co jednak wielu błędnie naciąga do możliwości bycia nieuprzejmym/chamskim i roszczeniowym w każdej sytuacji życiowej. Miejmy jednak nadzieję, że po obecnej modzie na niegrzeczność i roszczeniowość, z czasem stosunki rodzinne i międzyludzkie przejdą na właściwy tor  - należy być uprzejmym, a zarazem pilnować swoich granic, żeby nikt ich nie przekraczał bezpodstawnie.

A.Srokowska-Ziółkowska w książce „Nie musisz być grzeczny czyli bajki przynoszące ulgę”, na przykładzie pięciu historii opowiada o tym, jak to jest z tą (nie)grzecznością. W pierwszej historii babcia wiewiórka notorycznie wmusza w swoją wnuczkę Zosię jedzenie orzechów, nawet gdy ta nie jest głodna. Skutki tego są nie najlepsze; Zosia je, niezależnie od tego czy czuje głód, a z czasem wręcz w ogóle przestaje zauważać czego chce i na co ma ochotę.

Kolejna historia opowiada o króliku Julku, którego nikt nie pytał o zgodę, czy może się do niego przytulić, opowiadanie „Stefcia i Michasie” dotyczy wpychania dzieci w role i etykiety (ktoś jest ciągle grzeczny, a ktoś inny ciągle niegrzeczny), „Lisek Benio” opowiada o tym, na czym polega mądre chwalenie i docenianie dzieci (zamiast mówić „Jaki piękny rysunek!” lepiej powiedzieć „Może opowiesz mi, co jest na tym obrazku?”), czy też wreszcie historia sowy Jadwini, która tak bardzo pomagała innym, że nie zauważała własnych potrzeb.

Historie A.Srokowskiej-Ziółkowskiej dobrze się czyta, ale mam wrażenie, że w większości tych historii odnajdą się przede wszystkim rodzice i paradoksalnie to właśnie oni są głównym adresatem tej książki.

Nie musisz być grzeczny

A.Srokowska-Ziółkowska

Book Ojciec 2022

wiek: 5+

A.Gębka "Dół"

 „Dół” to kolejna książka duetu A.Gębka+A.Dudek. Ich pierwszy tytuł – „Butelka taty” – dotyczył problemu alkoholizmu, tym razem chodzi o depresję.

Adelka od jakiegoś czasu widzi, że z jej siostrą coś się dzieje. Mama wyjaśnia dziewczynce, że Marysia przeżywa trudności wieku nastoletniego, ale Adelka martwi się o siostrę, która coraz bardziej zapada się w sobie, ma trudności nawet z pójściem do szkoły. Na szczęście Marysia nie zostaje sama, w porę zjawiają się specjaliści, którzy wiedzą jak Marysi pomóc i wydostać się z dołu.

Najciekawsze w tej książce są z pewnością metafory. W „Butelce taty” była to ciągle powiększająca się butelka, tym razem jest to coraz głębszy dół. W ten sposób autorzy niemal fizycznie pokazują, co depresja robi z człowiekiem. Agata Dudek to wszystko trafnie zilustrowała, pokazując perspektywę człowieka, który coraz bardziej się zapada.

Dobrze, że książkowym narratorem jest Adelka, czyli osoba której depresja nie dotyczy, ale która mieszka z kimś, kto na nią choruje. Bliskie osoby chorego na depresję nie zawsze wiedzą jak się zachować, A,Gębka podpowiada, jak wtedy należy działać.

Dół

A.Gebka, A.Dudek

Widnokrąg 2025

wiek: 10+