A.Gębka "Fenek i wielka nuda"

Fenek się nudzi i to boleśnie. Rodzeństwo i rodzice wolą spać, a jego rozpiera energia. Czy znajdzie coś ciekawego na pustyni(!), żeby poradzić sobie z nudą?

Za pewne nieprzypadkowo autor książki jej akcję rozgrywa na pustyni, w miejscu z definicji pustym i bezludnym, gdzie szansa na przygody i rozrywki jest naprawdę mała. Ale jednak Fenka spotykają przygody i na końcu historii jest z siebie zadowolony. Jaka jest więc rada od autora dla wszystkich cierpiących na nudę? Zrobić pierwszy krok ku przygodzie! Wyjść z domu, zrobić coś nowego; zamiast czekać - zacząć działać. 

Fenek i wielka nuda

A.Gębka

Magiczne 2025

wiek: 4+

J.Muhle "To było niechcący!"

 „Powiedzieć  „przepraszam” to nic trudnego. Zobaczysz, od razu się lepiej poczujesz!”

„To było niechcący!” J.Muhle czyli krótka historia o tym, jak ważne jest słowo „przepraszam”. Miś niechcący rzucił trochę śniegu w łasicę, ale ta nie zamierza przyjacielowi tak łatwo odpuścić, dopóki nie usłyszy „magicznego” słowa. Miś nie do końca jest skory do przepraszania, ale w końcu się przełamuje. Mimo to, łasica wciąż jest niezadowolona, bo stwierdza, że przeprosiny misia wcale nie płynęły z serca…

„To było niechcący!” to kolejna odsłona przygód misia i łasicy. Trzeba przyznać, że spory między tą dwójką są bardzo autentyczne, nikt sam z siebie nie ma ochoty ustąpić i dopiero rozwój akcji powoduje, że nasi bohaterowie dochodzą do porozumienia. Konflikty są naturalną częścią ich relacji i paradoksalnie mocnym elementem rozwojowym😊.

Dzieci bardzo lubią perypetie misia i łasicy. Opowiadania są nieprzegadane, wszystkie emocje widać jak na dłoni, dydaktyka jest subtelna a puenta książki nie do końca przewidywalna.

O części "Dwa dla mnie, jeden dla ciebie" pisałam już TU.

To było niechcący!
J.Muhle

Dwie Siostry 2025

wiek: 3+

L.Harari „Uwodzenie. Historia architektoniczno-kryminalna”

Podtytuł książki „Historia architektoniczno-kryminalna” brzmi trochę egzotycznie, ale dobrze oddaje treść „Uwodzenia”. Bohater książki, Pierre ma obsesję na punkcie budynku term w szwajcarskim Vals. Pisze o nich pracę naukową, w trakcie przeżywa załamanie psychiczne, ale tajemnicze Vals przyciąga go dalej. W końcu decyduje się na wyjazd do term, gdzie jak mu się zdaje, wreszcie odkryje zagadkę tego przyciągania/uwodzenia.

„Uwodzenie” to przede wszystkim klimatyczny komiks zilustrowany w unikalnym stylu, gdzie ważniejsze niż akcja jest unikalne piękno term w Vals. Autor pośrednio porusza też temat obsesji, jaką główny bohater ma na punkcie budynku – jest to sprawa najważniejsza w jego życiu, ważniejsza niż cokolwiek innego.

Uwodzenie

L.Harari

Centrum Architektury 2021

wiek: 15+

J.Bartosik "Papier, kamień, nożyce"

„Papier, kamień, nożyce” to popularna wśród dzieci gra na refleks. J.Bartosik w swojej książce postanowiła jednak trochę odwrócić całą historię; co się stanie, jeśli zamiast na rywalizację, postawimy na współpracę? Z początku wydaje się, że wtedy nie ma już zabawy (skoro nie ma rywalizacji), ale z drugiej strony, czy nie lepiej się pracuje w zespole, w którym ważniejsze jest wzajemne wspieranie niż udowadnianie, kto jest lepszy?

„Papier, kamień, nożyce” to nie jest książka z szybką i atrakcyjną akcją, a raczej historia o pożytkach ze współpracy i kooperacji. Jest to wątek oczywiście mocno dydaktyczny i wychowawczy, ale z drugiej strony z pewnością nie tak frustrujący, jak ciągłe porażki w popularnej grze.

Papier, kamień, nożyce

J.Bartosik

Widnokrąg 2025

wiek: 4+

K.Yamada, G.Barouch „Uwierz”

 „To jest właśnie ono. Twoje niepowtarzalne i cudowne życie. Najcenniejszy dar, jaki można otrzymać”.

"Uwierz" to książka podobna formą i treścią do wydanego kilka lat temu „Może”, również autorstwa duetu Yamada +Barouch. Znów mamy opowieść o życiu i jego potencjale w formie rozmaitych złotych myśli, trochę ze sobą powiązanych. Autor książki niezmiennie zachęca, żeby spróbować – nowych możliwości, pchnąć swoje życie do przodu i  jak zawsze nie zapomnieć zachwycić się pięknem świata.

Wiele z tych myśli każdy zna, ale dobrze sobie od czasu przypomnieć, że „Twoje wybory kształtują to, kim się stajesz”, droga do celu bywa trudna, a lęk bywa złym doradcą. Oraz że

„Nawet odrobina dobroci ma znaczenie.

Każdy gest życzliwości buduje.

Każdy kawałek współczucia uzdrawia.”

Uwierz

K.Yamada, G.Barouch

Levyz 2025

wiek: 6+

L.Tortolini "Kto mi powie, czym jest szczęście?"

O szczęściu napisano już grube tomy, ale wciąż bywa zagadką. Również i autor książki „Kto mi powie, czym jest szczęście?” zastanawia się nad naturą szczęścia, co rusz zwracając się do czytelnika z pytaniem „Kto mi powie, czym jest szczęście?”. Stwierdza, że „Są tacy co za nim gonią”, „niektórzy nie potrafią go dostrzec”, „czy każdy może być szczęśliwy?”. Po szeregu zapytań i wątpliwości, które wydają się nie mieć końca, autor wreszcie odkrywa, czym jest szczęście; to ten moment, gdy…

„Kto mi powie” to oczywiście nie jest książka akcji, a bardziej krótka opowieść do namysłu i refleksji o tym, jak blisko/jak daleko można znaleźć szczęście. 

A książkę fantastycznie zilustrował M.Soma. Inne książki tego ilustratora, o których pisałam, to:

- Nie trzeba słów

- Duży problem

- Sprzedawca szczęścia

- Teraz i na zawsze

Kto mi powie, czym jest szczęście?

L.Tortolini

Tako 2025

wiek: 4+

Książki dla najmłodszych (wiek: 2+)

Książki dla najmniejszych to ważna sprawa. Bywa, że są czytane po kilka razy dzień w dzień, więc aby i dorosły dał radę przy wielokrotnej lekturze, warto zadbać i o treść i o jakość ilustracji. Poniżej kilka dobrych tytułów z ostatnich lat. 

Leśne ludki i mnóstwo szukania

Małgorzata Strzałkowska to królowa rymów dla dzieci. "Leśne ludki" zaś to wyliczanka-wyszukiwanka. Leśne ludzki przez całą książkę szukają różnych przedmiotów – piłkę, koszyk, rybę, jabłko itp., - a mały czytelnik szuka razem z nimi. 

Wydaje mi się, że widziałem lwa!

Nie jest łatwo ukryć lwa, lew to wszak duże zwierzę. "Wydaje mi się, że widziałem lwa!" to książka interaktywna z ruchomymi elementami, gdzie można spotkać lwa w przeróżnych życiowych sytuacjach (np. u fryzjera:).

Stworzenia do policzenia

Już całkiem małe dzieci lubią liczyć, zwłaszcza zwierzątka. W "Stworzeniach do policzenia" mamy i dobre rymy i równie ciekawe ilustracje.

Pion i poziom

Co to pion, a co to poziom? Dzieci łatwo zorientują się w temacie dzięki książce B.Sztybora. Ilustracje graficznie bardzo interesujące, a treść - samo życie:).

"Jemy" (DziubDziuSie)

Tegoroczna nowość od Dwóch Sióstr. Każdy Dziubdziuś lubi jeść co innego, a rozmaitość potraw jest duża. Na szczęście jest też coś, co lubią wszyscy! W książce ciekawe grafiki i rymy M.Hanulak.

Orkiestra

Książka kolejnej świetnej ilustratorki to "Orkiestra" D.Czerniak-Chojnackiej (autorki bardzo dobrego Piekarza/Kominiarza). Tym razem mamy książkę-leporello, gdzie jest mnóstwo dźwięków (jak to w orkiestrze) "Sara gra na saksofornie Tulu-lulu! Stefan gra na suzafonie. Trum-Trum!" Dużo dźwięków, a przy tym dużo nazw instrumentów, tych bardziej znanych i tych mniej znanych też.

Leśne ludki i mnóstwo szukania

M.Strzałkowska 

Bajka 2019

wiek: 2+

Wydaje mi się, że widziałem lwa!

L.Nichols

Mamania 2019

wiek: 1+

Stworzenia do policzenia

M.Wróbel-Lutz

Tatarak 2023

wiek: 2+

Pion i poziom

B.Sztybor

Dwie Siostry 2020

wiek: 3+

Jemy

M.Hanulak

Dwie Siostry 2025

wiek: 1+

Orkiestra

D.Czerniak-Chojnacka

Albus 2021

wiek: 2+

I.Ganske "Wrocław. Nieprzewodnik dla turystów i mieszkańców"

Książkowych przewodników po każdym mieście jest sporo, jednak Nieprzewodnik trochę się wśród nich wyróżnia. Ton książki jest bardziej nastawiony na opowieść o mieście, niż odhaczanie kolejnych obowiązkowych zabytków, chociaż owszem, znajdziemy tu spis miejskich muzeów, dworców kolejowych, czy też murali. Książkę można też sobie czytać po fragmencie - historie wrocławskich noblistów, naukowców, lekarzy. Autorka książki umieściła w niej tylko tyle dat, ile to konieczne, koncentrując się raczej na ciekawostkach i mniej znanych faktach. Tak jak to było w przypadku np. Nieprzewodnika po Krakowie, trochę brakuje zdjęć i ilustracji, ale z drugiej strony są one łatwo dostępne w internecie.

Wrocław. Nieprzewodnik dla turystów i mieszkańców

I.Ganske

Bezdroża 2025

A.Hoglund "Misia postanawia odejść"

 Anna Hoglund nie boi się poruszać trudnych spraw i emocji. O ile już w pierwszej części „Misia i Kostek” było widać, że między dwójką przyjaciół różnie się układa, to w kolejnej Misia ma już do tego stopnia dość zachowania Kostka, że pakuje niezbędne rzeczy i postanawia odejść.

Czytając książkę, dorośli za pewne od razu utożsamią się z emocjami Misi, ale dzieci również. Bo i dziecko czasem jest na tyle rozżalone z powodu kłótni w domu/konfliktowej sytuacji, że z tych wszystkich emocji postanawia np. spakować ukochane przytulanki i po prostu uciec z domu.

Trzeba przyznać, że Hoglund bezbłędnie pokazuje emocje Misi. Co równie ważne, całkiem wiarygodnie całą historię też kończy, unikając zbędnej dydaktyki i zarazem podsuwając pomysł na rozwiązanie sytuacji.

Misia postanawia odejść

A.Hoglund

Zakamarki 2025

wiek: 5+

M.White Pellegrino "Zbyt miła"

„Jeśli potrafimy o siebie zadbać, ludzie zwykle bardziej nas lubią, chociaż wydaje się, że jest inaczej.”

Ani bardzo zależy, żeby wszyscy ją lubili. Jeśli tylko ktoś ją o coś poprosi, od razu daje, nie patrząc na swoje potrzeby. Dlaczego więc chodzi smutna i sfrustrowana?

Książka „Zbyt miła” pokazuje, jak istotne jest dbanie o swój wewnętrzny ogród czyli pilnowanie granic. Oczywiście należy innym pomagać w miarę swoich możliwości, ale trzeba też pilnować, żeby wokół wewnętrznego ogrodu stał wyraźny płot, czyli granice. Jak ktoś nie pilnuje swoich granic, z ogródka może zostać tylko klepisko, nic więc dziwnego, że Ania była smutna.

Paradoksalnie, pilnowanie swoich granic sprawia, że jesteśmy bardziej wiarygodni i przewidywalni dla innych, którzy czują się z nami bezpieczniej. Na początku wymaga to oczywiście trochę odwagi i determinacji, a także konieczności zmierzenia się ze złością  i innymi nieprzyjemnymi emocjami. Ale dzięki obronie granic, wewnętrzny ogród dalej rośnie i jest źródłem niezbędnej do życia energii. 

Książkę "Zbyt miła" przy tym bardzo dobrze się czyta. Historia Ani jest opisana realistycznie, a wątek poradnikowy został wpleciony zgrabnie i nienachalnie.

Zbyt miła

M.White Pellegrino

GWP 2008

wiek: 7+