J.Schaible „Tyle się wydarzyło i tyle jeszcze nas czeka”

 „Tyle się wydarzyło i tyle jeszcze nas czeka” to picturebook o nietypowym formacie zmniejszających się (a następnie zwiększających) się stron, jednak najistotniejszy jak zawsze jest przekaz książki.

Autorka snuje opowieść o czasie; miliardy lat temu powstały lądy, tysiące lat temu ludzie wznosili piramidy, miesiąc temu była jesień… aż do osiągnięcia punktu zero, czyli TERAZ. TERAZ oddziela to co było, od tego co nadejdzie; jakie masz plany na weekend, gdzie będziesz mieszkać za 10 lat, co będziesz wspominać na starość? Tym samym nostalgiczna podróż po przeszłości zostaje przerwana i w momencie TERAZ następuje przekierowanie na przyszłość, otwarcie nowych okien/perspektyw/nadziei.

Choć tyle się wydarzyło, bardzo wiele się jeszcze wydarzy. Co to będzie, zależy od nas. Nawet dziś.

Tyle się wydarzyło i tyle jeszcze nas czeka

J.Schaible

Widnokrąg 2024

M.Wróbel-Lutz „Stworzenia składają życzenia”

 „Stworzenia składają życzenia” M.Wróbel-Lutz to krótka wyliczanka dla najmniejszych o świątecznych zwyczajach. A zatem:

„Palce, szpony raciczki pieką pierniczki”

„Kły, zęby i dzioby podają ozdoby”

„Płetwy, kitki, ogonki – słyszycie dzwonki?” itd.

Rymy w książce zgrabne, a maluchy mogą zgadywać – kto na ilustracji ma płetwy, a kto kły?

Ilustracje K.Fryzy dynamiczne i atrakcyjne.

Stworzenia składają życzenia

M.Wróbel-Lutz, K.Fryza

Tatarak 2024

wiek: 1+

"Jezus nam się narodził", wyd.Jedność

 Historia prawdziwa

„Jezus nam się narodził” to krótka historia biblijna, taka, jak to było naprawdę; zwiastowanie, podróż do Betlejem, narodziny Jezusa, przybycie pasterzy i wizyta 3 Mędrców.

Duże wrażenie w książce robią ilustracje; piękne anioły, a także Maryja i Józef, którzy nie wyglądają na postaci pomnikowe, ale mają bardzo ludzkie rysy twarzy. Stąd łatwiej o zorientowanie się, że zwiastowanie to dla Maryi nie była łatwa sytuacja, a św. Rodzina była naprawdę zdenerwowana, gdy nikt nie chciał im użyczyć kawałka podłogi w Betlejem. Zagadką też pozostaje, jak 3 Mędrcy nie mając GPS-a, wiedzieli za którą dokładnie gwiazdą trzeba iść.

Jezus nam się narodził

Jedność 2015

wiek: 3+

P.Vainio „Dla tych, którzy chcą latać”

 Przyjemnie zilustrowany zbiór złotych myśli:

„Przeszłość czasem utrudnia nam patrzenie w przyszłość”

„Zdolności ujawnią się w obliczu wyzwania”

„Nie trzeba sięgać gwiazd, ale marzenia mogą cię tam zaprowadzić” itp.

Tak jak to bywa z takimi książkami, jedne zdania robią większe wrażenie, inne mniej, ale z pewnością niezapomniane są delikatne ilustracje Pirkko Vainio. Bo niezależnie ile ktoś ma doświadczeń życiowych za sobą, czasem czuje się delikatne i kruche pisklę, które marzy o lataniu, ale wciąż potyka się o rzeczywistość. Książka Vainio przypomina o sprawach najważniejszych; że warto podnosić się z upadków, bo nawet one mają swoją wartość, starać się nie tracić z oczu gwiazd, itp.

Dla tych, którzy chcą latać

P.Vainio

Mamania 2024

M.Barnett, S.Smith „Pierwsza Gwiazdka Świętego Mikołaja”

„Pierwsza Gwiazdka Świętego Mikołaja” M.Barnetta to lekka i przyjemna książka-fantazja, jak mogą wyglądać Święta św.Mikołaja. Bo przecież jemu też należy się odpoczynek i świętowanie. Elfy nakłaniają Świętego, by przynieść do domu wieeelką choinkę, upiec pierniki i masę innych smakowitości i oczywiście są też prezenty. A kto może przynieść Mikołajowi prezenty?

Książka Barnetta mocno pachnie choinką i Świętami. Mimo wszystko szkoda jednak, że nie ma w niej czegoś więcej. M.Barnett to autor znakomitych książek dla dzieci, a S.Smith to równie dobry ilustrator. 

Pierwsza Gwiazdka Świętego Mikołaja

M.Barnett, S.Smith

Dwie Siostry 2024

wiek: 2+

M.Plessix, K.Graham „O czym szumią wierzby”

 Nigdy nie czytałam powieści K.Grahama „O czym szumią wierzby”, ale jej komiksowa adaptacja autorstwa M.Plessixa jest bardzo zachęcająca. Akcja książki toczy się nieśpiesznie, a jej bohaterowie mają czas, by pozachwycać się otaczającym światem  i drobnymi przyjemnościami życia - chwilami przy komiku, pięknymi krajobrazami, blaskiem księżyca. Oprócz tego przeżywają też przygody i perypetie – gubią się w lesie, szukają zagubionego dziecka Wydry, próbują powstrzymać Ropucha przed szybką jazdą autem.

Trzeba przyznać, że nieśpiesznie prowadzona akcja powieści Grahama ma swój unikalny klimat, trochę przypominający życie w XIX-wiecznej Anglii, gdzie rytm życia wyznaczała bliskość z naturą. Przy współczesnym zabieganiu dobrze się czasem zanurzyć w tamten świat.

O czym szumią wierzby

M.Plessix, K.Graham

Egmont 2021

wiek: 5+

S.Delacroix „Ptak na ramieniu”

Pięknie zilustrowana, a przede wszystkim bardzo dobrze napisana książka o nieśmiałości i lęku. Mała bohaterka książki idzie pierwszy raz do szkoły, jednak jest zbyt nieśmiała, żeby do kogoś podejść. Za to towarzystwa dotrzymuje jej kolorowy ptak, który ciągle podpowiada jej, że nie da rady, że źle wygląda, że nie potrafi, nie nadaje się itd. Karmiony negatywnymi myślami ptak z każdym dniem robi się coraz większy i coraz bardziej przygniata dziewczynkę swoim ciężarem..

Na szczęście jest też w klasie Zosia, która zauważa nieśmiałą i samotną koleżankę. Pierwsza do niej podchodzi, wręcza jej wstążkę i zaczyna rozmowę. Dzięki temu ptak negatywnych myśli przestaje rosnąć, a wręcz zaczyna się zmniejszać, by pewnego dnia całkiem zniknąć.

Metafora rosnącego ptaka, jako symbolu zamknięcia w kręgu własnych negatywnych myśli jest bardzo trafna. Choć negatywne/krytyczne myśli same w sobie nie są złe, to jednak źle jest, gdy jest ich zbyt dużo, zaczynają rządzić i w efekcie przesłaniać obiektywny obraz rzeczywistości. Bohaterka książki do tego stopnia była zdominowana przez negatywne myśli, że w końcu nie mogła nawet skoncentrować się w szkole na lekcjach.

„Ptak” kończy się trochę bajkowo. Bo nagle znajduje się Zosia, która ratuje koleżankę ze szponów ptaka. W życiu jednak jest różnie, czasem na taką Zosię można bardzo długo czekać. Stąd to, co można zrobić, to już na starcie pilnować, by ptak złych myśli nie mówił za dużo, nie dawać mu przestrzeni w swoich myślach. Bo gdy sprawy pójdą za daleko, wtedy bez pomocy drugiej osoby trudno opanować zaklęty krąg złych myśli i fałszywych przekonań.

Ptak na ramieniu

S.Delacroix

Nobell 2024

wiek: 5+

T.Gomi "Prezenty z okienka"

 Nietrafione prezenty

Kupowanie prezentów nie jest proste i bywa, że nawet św.Mikołaj się pomyli przy ich wyborze. Tak jak w książce „Prezenty z okienka” T.Gomi. W świąteczną noc Mikołaj chodzi po domach i rozdaje prezenty, ale tak jakoś niedokładnie patrzy przez okno i tam gdzie są strusie, widzi zebrę, tam gdzie krokodyl – lisa, itd. Pomyłek finalnie jest sporo i nawet, o zgrozo, nie każde zwierzątko otrzymuje prezent. Jednak finalnie każdy się cieszy, że prezent dostał, nawet jeśli nie był do końca trafiony. Bo obdarowani podchodzą do prezentu dość elastycznie – cieszą się, że go dostali, ale nie specjalnie używają go zgodnie z intencją obdarowującego. I tak jest też ok😊

A książkę Gomi bardzo dobrze się czyta z maluchami - są zwierzątka, okienka i zgadywanki:)

Prezenty z okienka

T.Gomi

Tako 2021

Wiek: 2+

T.Elbanowski „Tabliczka mnożenia w wierszykach”

Pomysł książki „Tabliczka mnożenia w wierszykach” T.Elbanowskiego opiera się na metodzie zapamiętywania krótkich rymowanych historyjek, przyjemnie zilustrowanych przez M.Flis; 5 harcerzy szuka echa w lesie, w każdej z 4 wież siedzą uwięzione 4 księżniczki, itd. Rymy są zgrabne, niektóre historyjki nawet absorbujące (ile jest pól na szachownicy?), jednak jest pewien szkopuł. Wyniki mnożenia są zwykle 2-cyfrowe i o ile drugą cześć wyniku łatwo zrymować, o tyle pierwsza cześć może płatać figle. 6x6 =26? Rym jest, ale przecież wynik jest niestety nieprawdziwy.

Córce nauczenie się tabliczki mnożenia szło topornie i finalnie najskuteczniejsze jednak okazało się powtarzanie działań do znudzenia. Metoda Elbanowskiego ma jednak szanse na skuteczność, ale przydałoby się, gdyby opisywane sytuacje były w jakiś sposób bardziej angażujące emocjonalnie (zabawne, zaskakujące). Większość rymów jest niestety trochę monotonna.

Elbanowski wydał też serię książek mających wesprzeć ćwiczenie ortografii. Znów mamy przyjemne ilustracje i czasem ciekawe rymy i historyjki. Myślę, że można dziecku dyktować do pisania teksty z tych książek i jest szansa że pisownię części wyrazów uda się zapamiętać, bo o ile na dyktandzie zwykle są wyrazy i z "ż" i "rz", w książkach Elbanowskiego są tylko wyrazy z "ó", "ż" i "h". Na podobnej zasadzie skojarzeń opiera się przecież znana fraza „Rzęsa w rzece rzadka rzecz”.

Mimo wszystko nie każde dziecko łatwo zachęcić do ćwiczenia ortografii w ten sposób. Jeśli latorośl jest oporna, pozostaje podsuwanie (ciekawych!) lektur i jest wówczas szansa, że część wyrazów w końcu wejdzie głowy.

Tabliczka mnożenia w wierszykach

T.Elbanowski, M.Flis

Tabula Rasa 2024