Ile zer ma googol czyli „Księga matematyki” A.Weltman

Na rynku jest trochę książek o ciekawostkach matematycznych, ale trzeba przyznać, że książka A.Weltman wypada na ich tle wyjątkowo korzystnie – wszystko przejrzyście napisane, jest nawet trochę matematycznych zagadek. Osobiście z matematyką nie było mi nigdy specjalnie po drodze, ale zafascynowało mnie zastosowanie ciągu Fibonacciego jeśli chodzi o ilość spirali w szyszce sosny, a jeszcze bardziej wykres rozmnażania muszki owocówki (wzrost wykładniczy). Z książki dowiemy się też, że mamy 10-krotnie większą szansę bycia pożartym przez rekina niż zdobycia głównej nagrody na loterii w UK, przyjrzymy się niesamowitym ułamkom dziesiętnym, poznamy sekrety liczb pierwszych, dowiemy się, jakie matematyczne problemy wciąż czekają na rozwiązanie itp.

Książka ma szansę zainteresować dzieci, które lubią matematykę, choć mojemu 10-latkowi najbardziej spodobały się zadania (stwórz kwadrat magiczny itp.)

Lubiącym rysowanie matematycznych zagadek (raczej nie bardzo trudnych) polecamy też inną książkę A.Weltman „To nie jest książka do matmy”

Księga matematyki 

A.Weltman 

Wilga 2022

wiek: 9+

J.R.R. Tolkien, D.Wenzel „Hobbit. Komiks”

 Święta minęły nam pod znakiem Tolkiena. Oglądaliśmy film, a ci co umieją dobrze czytać, też czytali😉. „Hobbit” w komiksie to książka, od której kilka lat temu dzieci zaczęły swoją przygodę z Tolkienem. Ilustracje D.Wenzla to nie jest jakaś typowa ładność, niektóre fragmenty komiksu są też dość gęsto opisane, ale jest to dobra książka, by zaintrygować 9-10 latka. Komiks i film nie zadziałały u nas zastępczo; w swoim czasie wszystkie 3 tomy „Władcy Pierścieni” też zostały przeczytane. „Silmarillion” zaś, czyli dość obszerny prolog do „Władcy Pierścieni”, polecamy starszym (nastoletnim) fanom Tolkiena.

Hobbit. Komiks

J.R.R.Tolkien, D.Wenzel

Amber 2009

Wiek: 9+

S.Tan "Cykada"

Nie jest to najweselsza z książek S.Tana (choć czy którakolwiek z nich jest wesoła?) „Cykada” jest do bólu szara, tak jak szary potrafi być styczeń, bez śniegu i słońca. Choć książka jest krótka, wydaje się, że wątków w niej jest kilka. Wyzysk taniej siły roboczej, złe traktowanie pracowników przez szefów, korporacyjne podwójne standardy, praca na kołowrotku w szarym mieście, podczas gdy gdzieś dalej, może nawet całkiem niedaleko jest zielony inny świat. Takich ludzi-cykad jest dużo, ale jak w wielu swoich książkach, nawet w trochę niepokojącym finale Tan serwuje czytelnikowi sporą dawkę Nadziei.

Inne książki S.Tana na blogu

- Zgubione-Znalezione

- Regulamin na lato

- Przybysz

Cykada

S.Tan

Kultura Gniewu 2018

R.Romanyszyn, A.Łesiw „Skąd i dokąd”

„Skąd i dokąd” czyli opowieść o ruchu, przemieszczaniu się. Człowiek od zawsze podróżował; najpierw pieszo, potem autem, samolotem, w celach handlowych, religijnych, żeby odkryć nowe tereny, zobaczyć co jest w Kosmosie. Podróżują też zwierzęta – ptaki, ryby. Droga, wędrówka, ruch są wpisane w życie.

„Skąd i dokąd” to, obok „Wojny, która zmieniła Rondo” i „Rękawiczki”, trzecia już książka ukraińskiego duetu Romanyszyn+Łesiw wydana w Polsce, Cóż, przyznam szczerze, że moim zdaniem nie jest to wybór najszczęśliwszy, bo najbardziej uniwersalne i atrakcyjne wydają się „Dźwięk”, „Wzrok” oraz „Gwiazdy i ziarenka maku” do tej pory w Polsce nie wydane. „Skąd i dokąd” moim dzieciom nie za bardzo przypadła do gustu, myślały, że z książką da się coś porobić, poszukać szczegółów itp. Naszego 5-latka z kolei zaszokowała informacja, że jego przodek to mały australopitek pokazany na jednej z pierwszych stron książki😉

Książka składa się jakby z dwóch warstw. Jedna to mnogość postaci/maszyn/zwierząt, opatrzonych krótkim komentarzem historycznym/geograficznym/przyrodniczym itp. Druga warstwa, ciekawsza, to namysł nad ruchem/podróżą – czym jest, w którą stronę zmierza, czy kiedyś się kończy.

Najbardziej interesujące w książce są ilustracje – dynamiczne, pełne ruchu. Na tle bardzo przewidywalnie zilustrowanych książek jakie obecnie wydaje się w Polsce, „Skąd i dokąd” to duża dawka energii i świeżości.

Skąd i dokąd

R.Romanyszyn, A.Łesiw

Wytwórnia 2022

Wiek:7+

W.Szymborska „Rymowanki dla dużych dzieci”

 „Lepsze dno w jeziorze Wdzydze,

niż spożyte tutaj rydze” („Lepieje”)

 

Nie jestem fanką poezji, a jak już, to najbardziej lubię tą śpiewaną lub ilustrowaną. Ale oto w „Rymowankach dla dużych dzieci” W.Szymborskiej znajdziemy kilka ilustracji i to w dodatku autorstwa samej Poetki. W „Rymowankach” lepsze zdają się „Lepieje” niż „Limeryki”, dobre są też „Odwódki” i „Podsłuchańce”. Wszystko jest raczej zabawne, często niegrzeczne, ale kolaże zdecydowanie najlepsze😉.

„Od samogonu utrata pionu” („Odwódki”)

„Oszczędź znoju biednej matce

sam zrób sweter na odsiadce” („Altruitki”)

 

Z budki telefonicznej

„- Władkowie? Byli, byli, a jakże. Nie dość, że ich zaprosiłam, to jeszcze przyszli” (”Podsłuchańce”)

Inne książki Szymborskiej na blogu:

- Miłość od pierwszego wejrzenia

- Jak bawi się nami miłość

- Wiersze

Rymowanki dla dużych dzieci

W.Szymborska

Wyd. A5 2003

Blexbolex "Seasons"

Bardzo lubimy „Balladę” Blexbolexa, więc wszystkie książki tego autora trochę nas elektryzują. Jedną z jego bardziej popularnych książek za granicą jest „Seasons” czyli pory roku, czyli - przemiany. Z pąka na drzewie wyrasta liść, jesienią żółknie i w końcu opada, a ten sam dom trochę inaczej wygląda wiosną, inaczej jesienią i zimą, itd. W swojej książce Blexbolex nie podchodzi jednak do tematu mocno schematycznie; pory roku nieco się przenikają, część historii ma swoją kontynuację, a część nie. Oprócz typowych obrazków dla zimy/lata jak lody, ulewa, łąka znajdziemy też hasła bardziej abstrakcyjne jak samotność, nadmiar, cisza, kontemplacja, zapach. Choć pory roku się zmieniają i czas płynie naprzód, wiele rzeczy/wrażeń/widoków się wciąż powtarza. Część zostaje utrwalona na zdjęciach, część dzieje się gdzieś poza kadrem, zostawiając jednak ślad we wspomnieniach.

Narracja w „Seasons” płynie dość nieśpiesznie, jest to w zasadzie zbiór scen z życia, krajobrazów. Książka trochę do kontemplacji nad tym jak mija czas i – życie. 

Seasons

Blexbolex

Gecko Press 2017

Wiek: 1+

M.Figura, A. i D.Mizielińscy „Wilki. Historie prawdziwe”

Czy człowiek emituje fale elektromagnetyczne?

Nie ma chyba zwierzęcia bardziej obrosłego legendami i mitami niż wilki. Tymczasem, jak można dowiedzieć się z książki „Którędy do Yellowstone?” całkowity brak wilków mocno zagraża równowadze w ekosystemie; jelenie i inni roślinożercy nie mają naturalnego wroga, zaczynają więc znikać krzewy i łąki, przez co giną kolejne zwierzęta itd.

„Wilki. Historie prawdziwe” to kontynuacja tego wątku, już na naszym polskim gruncie. Czytelnicy dowiedzą się o zwyczajach wilków i co ludzie robią, żeby je chronić. Choć nikt nie chciałby spotkać wilka w lesie, zdaje się, że ich zła sława wynika z faktu, że człowiek zawsze bronił przed wilkami zwierzęta domowe, na które one polowały, zwłaszcza zimą. Poza pewnymi wyjątkami, człowiek jako taki nie jest jednak dla wilków smacznym kąskiem i raczej go unikają.

Jak to u Mizielińskich, z książki dowiemy się też o innych sprawach, pozornie z wilkami niezwiązanych, jak rodzaje fal elektromagnetycznych, jak działa GPS, czy można nagrać żabę na foto pułapkę. Osobiście najbardziej mi się podobały komiksowe opisy losów poszczególnych wilków, które można poznać dzięki obrożom telemetrycznym.

Ciekawa książka, z której każdy coś się dowie. Ja dowiedziałam się np., skąd po części wzięły się wiatrołomy w Beskidach w latach 2006-2008 (pierwotnie rósł tam bór bukowo-jodłowy, a nie las świerkowy, który jest o wiele mniej odporny na susze i górskie wichry).

 

Wilki. Historie prawdziwe

 A.i D.Mizielińscy

Dwie Siostry 2022

Wiek: 9+