R.O.Wiemer, J.Wilkoń "Kto obudził niedźwiedzia?"

 To nie była zwykła noc. Mysz obudziła się i usłyszała, że wszyscy idą zobaczyć nowonarodzonego Króla. Postanowiła szybko powiedzieć o tym innym zwierzętom. Napotkany Chomik stwierdził, że nie ma czasu na poszukiwania Króla, ale Kot, Pies, Lis i inne zwierzęta wyruszyły w drogę wraz  z Myszą, kierując się niezwykłą gwiazdą jaśniejącą na niebie.

„Kto obudził niedźwiedzia?” to krótka historia o podążaniu za gwiazdą, ale przede wszystkim o odwadze małej Myszy, która nie bała się nawet obudzić niedźwiedzia, aby odnaleźć Króla. W jakiś sposób bohaterką książki jest też noc; wśród panujących ciemności każde zwierzę ma szansę zobaczyć gwiazdę i za nią pójść, na chwilę porzucając swoje codzienne czynności. To trochę paradoks, że posłańcem Dobrej Nowiny okazała się zwykła niepozorna Mysz.

Kto obudził niedźwiedzia?

R.O.Wiemer, J.Wilkoń

Tatarak 2024

wiek: 3+

Ch.Dickens "Opowieść wigilijna" (komiks)

 Ch.Dickens i jego książki mocno kojarzą się z dydaktyką, jednak „Opowieść wigilijna” to historia zdecydowanie ponadczasowa i aktualna także dziś. Bo i dziś wielu ludzi nie chce świętować Świąt, choć za pewne z innych powodów niż E.Scrooge. Jednak każdy może chcieć zmienić się na lepsze, i „Opowieść wigilijna” o tym przypomina; czas jaki mamy, jest mocno określony i lepiej żyć tak, żeby na końcu życia nie żałować, tak jak żałował Scrooge – że nie kochał, nie współczuł i że w porę nie zauważył, tego co ważne.

Opowieść wigilijna 

Ch.Dickens

Egmont 2024

wie: 10+

A.Rodin: fugit amor, portret intymny

Komiksowa biografia wybitnego rzeźbiarza XIX w. Augusta Rodina. Jego życie w książce zostało podzielone na 3 etapy (trochę jak w przypadku Picassa); okres życia z Rose, następnie z Camille Claudel i na końcu z Claire. Mimo tego rozróżnienia na każdym kroku widać, że dla artysty zawsze najważniejsza była sztuka, choć wpływ Claudel na jego twórczość wciąż jest tematem debat ekspertów. Dużym atutem komiksu są nastrojowe ilustracje J.Alessandry, które na znane rzeźby pozwalają spojrzeć świeżym okiem.

A.Rodin: fugit amor, portret intymny

E.Simon, J.Alessandra

Scream 2020

wiek: 15+

G.Moncomble „Gwiazdka”

 Czupieńki to małe ludki mieszkające w lesie. Pewnego dnia spadło dużo śniegu, a w nim Czupieńki znalazły zmarzniętą Gwiazdkę. Co zrobić, żeby ją ogrzać?

„Gwiazdka” to krótkie, ale piękne opowiadanie, o tym jak ważne jest ciepło i czułość. Autor nastrojowych ilustracji to P.Pawlak. Szkoda, że Czupieńki nie doczekały się kontynuacji swoich przygód (oprócz "Gwiazdki", na polskim rynku ukazał się jeszcze "Smok").

Gwiazdka

G.Moncomble

Media Rodzina 2009

wiek: 3+

Alfred „Come prima”

Minęło już wiele lat, odkąd Fabio uciekł z domu i żyje na własną rękę, ale wciąż różnie mu się w życiu układa. Pewnego dnia odwiedza go dawno niewidziany młodszy brat Giovanni i nakłania do podróży do domu. Fabio nie za bardzo ma ochotę wracać w rodzinne strony, ale w końcu decyduje się na podróż, aby dostać swoją część spadku..

„Come prima” to dobrze opowiedziana, trochę skrótowa powieść drogi. Relacje między dwoma braćmi często bywają skomplikowane – ktoś ma pretensje, komuś coś się wydawało, ktoś inny czegoś nie zrozumiał i już konflikt gotowy i to na wiele lat. Choć nie bez oporów, Fabio jednak decyduje się spojrzeć w twarz temu, co spowodowało wiele lat temu jego ucieczkę z domu. Pełna przygód podróż z bratem sprawia, że inaczej patrzy na wydarzenia z przeszłości i odzyskuje spokój. Paradoksalnie również dla Giovanniego powrót Fabia jest ważny i pozwala wreszcie ułożyć sobie życie.

Come prima

Alfred

Kultura Gniewu 2025

B.Robinson "Najlepsze jasełka wszech czasów"

W szkole dzieci szykują się do przedstawienia jasełek. Od początku jednak wszystko idzie nie tak. A najbardziej to, że do wszystkich głównych ról zgłosili się Herdmanowie, czyli szkolni rozrabiacy. Czy przedstawienie ma szanse się udać?

"Najlepsze jasełka wszech czasów" to bardzo dobrze i z humorem napisana książka, którą szybko się czyta. Autorka próbuje przełamać stereotypy, a przy tym odkryć ducha Świąt, czyli dotrzeć do tego, co pod warstwą świątecznego lukru jest tak naprawdę ważne. Czytelnik dostaje do ręki historię, która bawi, wzrusza i która mogła się wydarzyć.  

Najlepsze jasełka wszech czasów

B.Robinson

Dwie Siostry 2022

wiek: 6+

P.Wechterowicz „Jak ci pomóc, robociku?”

 Robocik chodzi smutny, zgubił śrubkę i nie może jej znaleźć. Napotkane zwierzęta niby starają się mu pomóc, ale jakoś nie umieją go pocieszyć. Dopiero bóbr wie/umie, a może przede wszystkim CHCE to zrobić.

„Jak ci pomóc, robociku?” to udana i pięknie zilustrowana książka o empatii i otwartości na innych. E.Dziubak z powodzeniem zastosowała w książce dwa typy ilustracji – to, co się dzieje i to, co mogłoby się zdarzyć (gdyby inni byli odważniejsi, bardziej otwarci, empatyczni itp.)

Jak ci pomóc, robociku?

P.Wechterowicz, E.Dziubak

Ezop 2025

wiek: 4+

A.Gębka "Fenek i wielka nuda"

Fenek się nudzi i to boleśnie. Rodzeństwo i rodzice wolą spać, a jego rozpiera energia. Czy znajdzie coś ciekawego na pustyni(!), żeby poradzić sobie z nudą?

Za pewne nieprzypadkowo autor książki jej akcję rozgrywa na pustyni, w miejscu z definicji pustym i bezludnym, gdzie szansa na przygody i rozrywki jest naprawdę mała. Ale jednak Fenka spotykają przygody i na końcu historii jest z siebie zadowolony. Jaka jest więc rada od autora dla wszystkich cierpiących na nudę? Zrobić pierwszy krok ku przygodzie! Wyjść z domu, zrobić coś nowego; zamiast czekać - zacząć działać. 

Fenek i wielka nuda

A.Gębka

Magiczne 2025

wiek: 4+

J.Muhle "To było niechcący!"

 „Powiedzieć  „przepraszam” to nic trudnego. Zobaczysz, od razu się lepiej poczujesz!”

„To było niechcący!” J.Muhle czyli krótka historia o tym, jak ważne jest słowo „przepraszam”. Miś niechcący rzucił trochę śniegu w łasicę, ale ta nie zamierza przyjacielowi tak łatwo odpuścić, dopóki nie usłyszy „magicznego” słowa. Miś nie do końca jest skory do przepraszania, ale w końcu się przełamuje. Mimo to, łasica wciąż jest niezadowolona, bo stwierdza, że przeprosiny misia wcale nie płynęły z serca…

„To było niechcący!” to kolejna odsłona przygód misia i łasicy. Trzeba przyznać, że spory między tą dwójką są bardzo autentyczne, nikt sam z siebie nie ma ochoty ustąpić i dopiero rozwój akcji powoduje, że nasi bohaterowie dochodzą do porozumienia. Konflikty są naturalną częścią ich relacji i paradoksalnie mocnym elementem rozwojowym😊.

Dzieci bardzo lubią perypetie misia i łasicy. Opowiadania są nieprzegadane, wszystkie emocje widać jak na dłoni, dydaktyka jest subtelna a puenta książki nie do końca przewidywalna.

O części "Dwa dla mnie, jeden dla ciebie" pisałam już TU.

To było niechcący!
J.Muhle

Dwie Siostry 2025

wiek: 3+

L.Harari „Uwodzenie. Historia architektoniczno-kryminalna”

Podtytuł książki „Historia architektoniczno-kryminalna” brzmi trochę egzotycznie, ale dobrze oddaje treść „Uwodzenia”. Bohater książki, Pierre ma obsesję na punkcie budynku term w szwajcarskim Vals. Pisze o nich pracę naukową, w trakcie przeżywa załamanie psychiczne, ale tajemnicze Vals przyciąga go dalej. W końcu decyduje się na wyjazd do term, gdzie jak mu się zdaje, wreszcie odkryje zagadkę tego przyciągania/uwodzenia.

„Uwodzenie” to przede wszystkim klimatyczny komiks zilustrowany w unikalnym stylu, gdzie ważniejsze niż akcja jest unikalne piękno term w Vals. Autor pośrednio porusza też temat obsesji, jaką główny bohater ma na punkcie budynku – jest to sprawa najważniejsza w jego życiu, ważniejsza niż cokolwiek innego.

Uwodzenie

L.Harari

Centrum Architektury 2021

wiek: 15+

J.Bartosik "Papier, kamień, nożyce"

„Papier, kamień, nożyce” to popularna wśród dzieci gra na refleks. J.Bartosik w swojej książce postanowiła jednak trochę odwrócić całą historię; co się stanie, jeśli zamiast na rywalizację, postawimy na współpracę? Z początku wydaje się, że wtedy nie ma już zabawy (skoro nie ma rywalizacji), ale z drugiej strony, czy nie lepiej się pracuje w zespole, w którym ważniejsze jest wzajemne wspieranie niż udowadnianie, kto jest lepszy?

„Papier, kamień, nożyce” to nie jest książka z szybką i atrakcyjną akcją, a raczej historia o pożytkach ze współpracy i kooperacji. Jest to wątek oczywiście mocno dydaktyczny i wychowawczy, ale z drugiej strony z pewnością nie tak frustrujący, jak ciągłe porażki w popularnej grze.

Papier, kamień, nożyce

J.Bartosik

Widnokrąg 2025

wiek: 4+

K.Yamada, G.Barouch „Uwierz”

 „To jest właśnie ono. Twoje niepowtarzalne i cudowne życie. Najcenniejszy dar, jaki można otrzymać”.

"Uwierz" to książka podobna formą i treścią do wydanego kilka lat temu „Może”, również autorstwa duetu Yamada +Barouch. Znów mamy opowieść o życiu i jego potencjale w formie rozmaitych złotych myśli, trochę ze sobą powiązanych. Autor książki niezmiennie zachęca, żeby spróbować – nowych możliwości, pchnąć swoje życie do przodu i  jak zawsze nie zapomnieć zachwycić się pięknem świata.

Wiele z tych myśli każdy zna, ale dobrze sobie od czasu przypomnieć, że „Twoje wybory kształtują to, kim się stajesz”, droga do celu bywa trudna, a lęk bywa złym doradcą. Oraz że

„Nawet odrobina dobroci ma znaczenie.

Każdy gest życzliwości buduje.

Każdy kawałek współczucia uzdrawia.”

Uwierz

K.Yamada, G.Barouch

Levyz 2025

wiek: 6+

L.Tortolini "Kto mi powie, czym jest szczęście?"

O szczęściu napisano już grube tomy, ale wciąż bywa zagadką. Również i autor książki „Kto mi powie, czym jest szczęście?” zastanawia się nad naturą szczęścia, co rusz zwracając się do czytelnika z pytaniem „Kto mi powie, czym jest szczęście?”. Stwierdza, że „Są tacy co za nim gonią”, „niektórzy nie potrafią go dostrzec”, „czy każdy może być szczęśliwy?”. Po szeregu zapytań i wątpliwości, które wydają się nie mieć końca, autor wreszcie odkrywa, czym jest szczęście; to ten moment, gdy…

„Kto mi powie” to oczywiście nie jest książka akcji, a bardziej krótka opowieść do namysłu i refleksji o tym, jak blisko/jak daleko można znaleźć szczęście. 

A książkę fantastycznie zilustrował M.Soma. Inne książki tego ilustratora, o których pisałam, to:

- Nie trzeba słów

- Duży problem

- Sprzedawca szczęścia

- Teraz i na zawsze

Kto mi powie, czym jest szczęście?

L.Tortolini

Tako 2025

wiek: 4+