M.Petix, C.Losantos „Maja dorasta”, „Kacper dorasta”

 Książki M.Petix to dobry wstęp do opowieści do dojrzewaniu dla młodszych dzieci, 7/8 - 10 lat. Dzieci dowiedzą się, jak konkretnie, wraz z dojrzewaniem, ich ciało się zmienia. W części dla dziewczynek autorka porusza temat noszenia stanika, depilacji, podpasek, zmienności nastrojów. Chłopcy ze swojej części dowiedzą się zaś, że zaczynają dojrzewać później niż dziewczynki, jedni z nich rosną szybciej, inni wolniej, a także jak dbać o higienę, czym są polucje i mutacja.

Dużą zaletą książek są wesołe i przyjazne ilustracje Losantos, które powodują, że niezbyt przyjemny temat jak menstruacja, można dziecku przedstawić w sposób zwyczajny i niedramatyczny. Jeśli chcielibyśmy z dziećmi poruszyć temat dojrzewania, a nie wiemy od czego zacząć, książki Petix są dobre, żeby ruszyć z tematem😉 Książki nie poruszają tematu skąd się biorą dzieci, jednak są w niej w miarę dokładnie opisane narządy płciowe, więc jeśli dziecko jest ciekawe, można też pójść krok dalej.

 

Maja dorasta

M.Petix, C.Losantos

Debit 2018

Wiek: 8+

D.Cali, M.Soma "Sprzedawca szczęścia"

 Szczęścia niby nie można kupić, ale kto wie, może kiedyś ktoś coś wymyśli. I tak oto w książce „Sprzedawca szczęścia” Gołąb sprzedaje zwierzętom szczęście w słoiku. To słoikowe szczęście jest chyba uniwersalne, bo słoiki różnią się tylko wielkością – i ceną. Co to jest za szczęście ze słoika?

Morałem tej opowieści jest znana sentencja – „Ciesz się tym, co masz”. Sentencja oczywista, ilustracje M.Somy przyjemne, ale jakby nie było, książkę napisał nie byle kto, bo D.Cali, autor świetnego „Top car” i "A ja czekam.."

I rzeczywiście, jak się zastanowić, zakończenie książki jest dobre, a wręcz bardzo dobre. Oczywiście każdy już nie raz słyszał, jak to jest z tym szczęściem, jednak finałowa scena powoduje, że o tym szczęściu ze słoika, dostępnym dla absolutnie każdego i właściwie za darmo -  myśli się jeszcze długo później.

 

Sprzedawca szczęścia

D.Cali, M.Soma

Adamada 2022

Wiek: 4+

H.Faller, „Przyjaźń. To, co nas łączy”

 Przyjaźń, tak jak i miłość, to prezent od losu, który wcale nie musi się zdarzyć. Ale zwykle się zdarza, choć nigdy nie wiadomo kiedy dokładnie to nastąpi, którego dnia, w jakim mieście, na jakiej ulicy. H.Faller w swojej książce opisuje jak to jest z tą przyjaźnią, że jednak pewnego dnia się przydarza, jest wspaniała, trwa, a czasem nagle się kończy.

Tak jak w przypadku książki „Sto rzeczy”, również i tym razem największe wrażenie robią ilustracje i posłowie autorki o procesie tworzenia książki. Na podstawie licznych rozmów o przyjaźni, Faller doszła do wniosku, że większość najtrwalszych przyjaźni zostaje zawarta między 20 a 30 rokiem życia, bo „w tym wieku jest się już takim, jakim pozostanie się do końca życia”. Każda przyjaźń zaczyna się od swoistej chemii i żeby z czasem nie uschła, trzeba ją umiejętnie podlewać. Co ciekawe, irytujące cechy w nas samych, w przyjacielskich relacjach nabierają pozytywnego znaczenia.  

Choć w dzieciństwie chce się wierzyć, że przyjaźnie są na zawsze, Faller przyznaje, że niektóre są przelotne, choć czasem trudno się z tym pogodzić. Każdy przyjaciel to przecież część mnie, kiedyś dostał kawałek mojego serca, a mimo to poszedł w swoją stronę. I stąd, te przyjaźnie które mimo wszystko trwają, z każdym rokiem stają się coraz cenniejsze.

 

Przyjaźń. To, co nas łączy

H.Faller, V.Vidali

Format 2022

Ka Mochi „Dzieci z Hamamatsu”

Jak się żyje w Japonii? Z europejskiego punktu widzenia bardzo egzotycznie. Śledząc perypetie 6-letniej Laury, która wraz z rodzicami przeniosła się do Japonii, mamy szansę przyjrzeć się japońskiemu życiu całkiem z bliska. Jak się ubierają, co jedzą i jak świętują. A ponieważ o wszystkim opowiada dziecko, książka nie ma charakteru edukacyjnego przewodnika, lecz bardziej opowieści z podróży/pobytu wśród przyjaciół.

Polecamy książkę wszystkim zainteresowanym kulturą Japonii!

 

Inne książki o Japonii dla dzieci

Kocie ścieżki

Świat dla dociekliwych

Dzieci z Hamamatsu

Ka Mochi

Tatarak 2020

Wiek: 7+

J.Tuwim "Lokomotywa". Różne wydania

Pociągi mają swoich zagorzałych miłośników, zwłaszcza wśród 2-3 latków. W tym też po części można upatrywać niezwykłej popularności kultowego wiersza J.Tuwima „Lokomotywa”. Wiersz ma oczywiście też wiele innych zalet – dobre rymy, realistyczną treść, liczne onomatopeje i fenomenalny rytm.

Wiersz doczekał się wielu ilustratorskich wersji. Przyjemnie się ogląda kolejowe pejzaże J.Lenicy (1958 rok)

czy też retro ilustracje O.Siemaszko (1955 rok)

jednak największe emocje wśród dzieci budzi zwykle poręczna i malownicza rozkładanka z ilustracjami J.M.Szancera (1949 rok)

Ciekawa jest też nieco geometryczna wersja K.Boguckiej (2013 rok), która trochę futurystyczną okładką przypomina, jak bardzo dynamiczny jest to wiersz.

Pierwsze wydanie "Lomotywy" miało miejsce jeszcze przed wojną bo w 1936 roku i z tego okresu pochodzą ilustracje J.Lewitta i J.Hima. Po latach książka została wznowiona, razem z angielskim i niemieckim tłumaczeniem.